Ο τουρίστας του newsit.gr, επιστρέφει για να αφηγηθεί ένα ταξίδι στα Μετέωρα.

Ποιος δεν τα ξέρει. Ποιος δεν έχει δει τις συγκλονιστικές εικόνες με τους τεράστιους βράχους να στέκονται αγέρωχοι πάνω από την Καλαμπάκα. Σαν μετέωροι ανάμεσα σε γη και ουρανό. Είναι τα Μετέωρα. Ένας τόπος που μπορεί να σου κόψει την ανάσα με την ομορφιά και την αποκοσμιά του.

Αναδημοσίευση από το newsit.gr – της Μαίρης Καλουτσάκη

Η συννεφιά τους ταιριάζει περισσότερο. Όχι πως αν πας και έχει ντάλα ήλιο, χάνουν κάτι από την ομορφιά τους. Είναι, κι αυτό, θέμα οπτικής.

Μπορεί να πας, βέβαια και από τη μια να έχει ήλιο κι από την άλλη κατάμαυρα σύννεφα.

Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για πολλούς να επισκεφτούν τα Μετέωρα. Ο τουρίστας του newsit.gr ανάμεσά τους.

Η Καλαμπάκα απέχει σχεδόν 20 λεπτά από τα Τρίκαλα. Καθώς πλησιάζεις, οι επιβλητικοί βράχοι κάνουν την εμφάνισή τους.

Ο γεμάτος στροφές δρόμος θα οδηγήσει στα μοναστήρια ή στους χώρους όπου μπορούν οι επισκέπτες να σταματήσουν για να βγάλουν φωτογραφίες και να απολαύσουν τη θέα.

Στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας γινόταν… προσκύνημα κανονικό. Πούλμαν, αυτοκίνητα, κόσμος παντού. Αναστροφή και φύγαμε για την αντίθετη πλευρά.

Σε έναν από τους χώρους για να σταματήσει κανείς, ο κόσμος κι εκεί αρκετός.

Όλοι (εντάξει όχι όλοι) σκαρφαλώνουν στα βράχια για να φτάσουν στην άκρη και να θαυμάσουν τη θέα. Επιβλητική. Καθηλωτική. Να μείνεις εκεί και να θαυμάζεις απλά όλα αυτά που προνόησε η φύση. Και να αδειάζεις το μυαλό από τα πάντα.

Ανάμεσα στους βράχους, βλέπεις την Καλαμπάκα, το ποτάμι. Κι απέναντι ένα χωριό, χτισμένο στην πλαγιά του βουνού που έχει «πιάτο» όλο το σύμπλεγμα των Μετεώρων. Αλλά τη μερίδα του λέοντος την κερδίζουν οι βράχοι. Που σε κάποια σημεία μοιάζει σαν να τους έχει κόψει κάποιος με το μαχαίρι.

Από το ένα σημείο, μετακίνηση σε δεύτερο, μερικά μέτρα πιο μακριά. Η οπτική, εντελώς διαφορετική. Τα σύννεφα που αρχίζουν να μαζεύονται από την μια πλευρά, παίζουν τα δικά τους παιχνίδια. Και οι αχτίδες του ήλιου που βρίσκουν το δρόμο τους μέσα από τα πυκνά σύννεφα, το ίδιο.

Και εδώ σκαρφάλωμα στους βράχους για να δεις τη θέα που θα σου κόψει και πάλι την ανάσα. Γιατί δεν είναι η ίδια με την προηγούμενη, κι ας απέχουν μερικές εκατοντάδες μέτρα.

Σε κάποια σημεία των βράχων, λουλούδια δίνουν τον δικό τους τόνο. Μέλισσες πηγαίνουν από το ένα στο άλλο. Η φύση στα καλύτερά της.

Τουρίστες παντού. Και από παντού. Ιταλοί, Ιάπωνες, Γάλλοι, Αμερικάνοι.

Και ξαφνικά, μια νύφη κι ένας γαμπρός! Γαμήλιες φωτογραφίες στα Μετέωρα. Θέλει θάρρος να ανέβεις στο βράχο με νυφικό και σκαρπίνι. Το έκαναν και μπράβο τους και να ζήσουν.

Μια ματιά «απέναντι», στον πρώτο σταθμό του οδοιπορικού στα Μετέωρα, είναι εικόνα για να την απαθανατίσεις: κόσμος πολύς, στη σειρά. Μοιάζουν τόσο μικροί πάνω σε κάτι τόσο μεγάλο.

Κατεβαίνοντας προς την Καλαμπάκα, σε μια εσοχή ενός βράχου, υπάρχει κάτι πολύχρωμο. Είναι τα μαντήλια που βάζουν οι αναρριχητές κάθε χρόνο του Αγίου Γεωργίου για να τιμήσουν ένα έθιμο που «κρατά» από την τουρκοκρατία ακόμα.

Είναι το έθιμο του Αη Γιώργη του Μαντιλά. Αφού τελειώσει η λειτουργία στο ναό που υπάρχει στη βάση του βράχου, οι αναρριχητές ανεβαίνουν στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, 40 μέτρα ψηλά σφηνωμένο στην εσοχή του κάθετου βράχου. Έχουν στη μέση τους ζωσμένα μαντήλια και τάματα, που τα βάζουν στη θέση των παλιών.