Στέγη για όλους (σε όνειρα μεγάλα και σπίτια μικρά)
Στην Αυστρία τα στεγαστικά δάνεια μοιράζονται πιο γρήγορα κι από μπύρες σε φεστιβάλ: 2,2 δισ. ευρώ σε δύο μήνες! Στην Ελλάδα, πάλι, το «Σπίτι μου ΙΙ» θυμίζει sequel από ταινία τρόμου – με μόνη υπόσχεση ότι κάπου, κάποτε, μπορεί και να βρεις γκαρσονιέρα 35 τετραγωνικών σε τιμή βίλας στο Μονακό.
Τράπεζες και υπουργοί κάνουν αγώνα δρόμου να απορροφήσουν τα δισεκατομμύρια, με ρυθμούς όμως «βάδισης ηλικιωμένων σε πλακόστρωτο». Το σχέδιο είναι σαφές: αν τρέξουν λίγο ακόμα, ίσως προλάβουν να ζητήσουν και «Σπίτι μου 3», όπου ο τίτλος θα έχει και υπότιτλο: Η Επιστροφή της Ελπίδας.
Η προσφορά ακινήτων, βέβαια, θυμίζει σπάνιο Pokémon: υπάρχει, κάπου, θεωρητικά. Όσο για τους νέους, έχουν μπροστά τους τρεις επιλογές:
-
Να μείνουν με τους γονείς μέχρι τα 50.
-
Να αγοράσουν σπίτι σε 40 χρόνια με δάνειο διάρκειας… αιώνα.
-
Να κερδίσουν το Τζόκερ (δύσκολο, αλλά ακόμα πιο ρεαλιστικό).
Ευτυχώς που οι κυβερνήσεις δείχνουν κατανόηση: τους λείπει μόνο το… αερόστατο να μας πάνε σπίτι-σπίτι!
