«Τρίκαλα, η Μητρόπολη του Καπουτσίνο»

ΚΙΝΗΘΗΚΕ λέει για τα καλά η αγορά της πόλης των Τρικάλων – και όχι, δεν φταίει σεισμός. Ήταν απλώς Σάββατο, έκανε λιακάδα και ξύπνησαν όλοι με την ίδια σκέψη: «Πάμε για καφέ, γιατί όχι;». Οι πεζόδρομοι έζησαν στιγμές δόξας, λες και μοίραζαν δωρεάν παγωτό και κουπόνια για ταξίδι στις Μαλδίβες. Οι ντόπιοι, οι επισκέπτες, οι χαμένοι του GPS και οι τουρίστες από γειτονικά σύμπαντα, όλοι εκεί. Η πόλη βούλιαξε – όχι κυριολεκτικά (αν και με τόσο κόσμο, δεν ήθελε πολύ).

Καφέδες να πηγαινοέρχονται, ποτήρια να στροβιλίζονται στον αέρα, μωρά να κλαίνε επειδή δεν τους έφεραν freddo και συνταξιούχοι να διεκδικούν σθεναρά το τελευταίο τραπεζάκι με φραπέ στο χέρι. Η εύρεση καθίσματος θυμίζει Hunger Games: μόνο οι δυνατοί επιβιώνουν. Κάποιοι έφερναν δικά τους καρεκλάκια παραλίας – γιατί όχι; Η υπομονή έγινε νέα αρετή και η αναμονή για έναν cappuccino διπλής δόσης, μεγαλύτερη απ’ το ραντεβού στο ΙΚΑ.

Τελικά, αποδείχθηκε πως στα Τρίκαλα, όταν κινείται η αγορά, δεν χτυπάει το ταμείο – χτυπάει η καφεΐνη.