Tα τρία κακά της μοίρας του Παναθηναϊκού

Η ήττα από τον Ατρόμητο ήταν η δεύτερη συνεχόμενη για τον Παναθηναϊκό και η τέταρτη στους πέντε τελευταίους αγώνες σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Πέρα από το γεγονός ότι το «τριφύλλι» έπεσε από την κορυφή της βαθμολογίας, το πιο ανησυχητικό είναι η εμφάνιση της ομάδας που είναι απογοητευτική και κυρίως δυσοίωνη για το μέλλον.

Προσπαθώντας να αναλύσεις την αγωνιστική κρίση του Παναθηναϊκού, μπορείς να συζητάς επί ώρες και να βρεις πολλές αιτίες για το τι φταίει και η εικόνα δεν είναι αυτή που επιθυμούν οι φίλοι της ομάδας.

Ωστόσο με μια ψυχρή και κυρίως αντικειμενική ματιά, αντιλαμβάνεται κανείς ότι το πρόβλημα του Παναθηναϊκού εστιάζεται σε τρία σημεία.

Το πρώτο και αρκετά καθοριστικό είναι ελλιπής ενίσχυση της ομάδας στη μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού. Παρότι ήταν εμφανές από το περσινό πρωτάθλημα, ειδικά στο τελείωμα, ότι ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν ενίσχυση, οι κινήσεις που έγιναν αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές καθώς μέχρι τώρα κανένα μεταγραφικό απόκτημα δεν βοήθησε ουσιαστικά, με εξαίρεση τον Αράο.

Ο Βιλένα δεν δικαίωσε ποτέ την επιλογή του και πολύ περισσότερο τα 10 εκατομμύριο που είναι το συνολικό κόστος της απόκτησης του, ενώ και οι Μλαντένοβιτς και Τζούρισιτς είναι αρκετά ασταθείς χωρίς να έχουν προσφέρει έως τώρα όσα περίμεναν η διοίκηση και ο προπονητής της ομάδας.

Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο στο κέντρο της άμυνας μετά και τον σοβαρό τραυματισμό του Μάγκνουσον. Ο Σένκεφελντ παλεύει μόνος του, χωρίς βοήθεια από τον Γέντβαϊ που εμφανίζεται κατώτερος των περιστάσεων. Ο Πάλμερ Μπράουν είναι μονίμως τραυματίας και έχει επιστρατευτεί ο Αράο για να καλύψει το κενό, αλλά ο Βραζιλιάνος, όσο και να προσπαθεί δεν είναι αμυντικός.

Με ενάμιση ποδοσφαιριστή λοιπόν στην άμυνα, δεν μπορεί ομάδα σοβαρή να κάνει πρωταθλητισμό και να διεκδικεί με αξιώσεις τον τίτλο, όσες αλχημείες και να σκεφτεί ο προπονητής.

Προπονητής που στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι το δεύτερο μεγάλο θέμα του Παναθηναϊκού. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει αρετές, αλλά έχει και αδύνατα σημεία τα οποία ειδικά στα δύσκολα ματς φαντάζουν ακόμα μεγαλύτερες.

Ο Σέρβος δείχνει να μην μπορεί να αλλάξει τη ροή ενός αγώνα, ούτε με τη διαχείριση της ομάδας, ούτε με τις αλλαγές που κάνει. Εάν «στραβώσει» το ματς εμφανίζεται ανήμπορος να κάνει οτιδήποτε και απλώς περιμένει τη λήξη.

Αυτό που επίσης είναι κοινό μυστικό αλλά κανείς δεν το παραδέχεται στον Παναθηναϊκό, είναι ότι ο Γιοβάνοβιτς έχει χάσει το ψυχικό δέσιμο με τους ποδοσφαιριστές του. Το κλίμα στα αποδυτήρια δεν είναι το καλύτερο και καλώς ή κακώς, το χρεώνεται ο προπονητής.

Όπως επίσης δείχνει να έχει χαθεί και η επικοινωνία μεταξύ της διοίκησης και του Ιβάν, που δείχνει να είναι στην πιο δύσκολη κατάσταση από τότε που ανέλαβε τον Παναθηναϊκό.

Το τρίτο προβληματικό σημείο του «τριφυλλιού» είναι αναμφισβήτητα ο Αλμπέρτο Μπρινιόλι και από τη στιγμή που ο Λοντίγκιν δεν αποτελεί αξιόπιστη λύση. Ο Ιταλός πορτιέρο δεν έχει καμία σχέση με τον περσινό του εαυτό και στα τελευταία ματς, επαναλαμβάνει γκέλες και λάθη που αποδεικνύονται ολέθρια, όπως το γκολ της ισοφάρισης του Ατρομήτου.

Ο Μπρινιόλι ξεκάθαρα σκέφτεται το μέλλον του. Το συμβόλαιο του λήγει το καλοκαίρι και από τον Ιανουάριο μπορεί να διαπραγματευτεί με όποια ομάδα επιθυμεί, αν δεν το έχει κάνει ήδη…

Ο Παναθηναϊκός θεωρητικά θα του προσφέρει καλύτερο συμβόλαιο από τα 270.000 που του δίνει ετησίως, αλλά ο Ιταλός που το καλοκαίρι γίνεται 33 ξέρει ότι δεν έχει μπροστά του πολλά χρόνια μπάλας και θέλει να κάνει την καλύτερη συμφωνία που θα αγγίζει επταψήφιο αριθμό.

Αυτά τα χρήματα δεν μπορούν και πιθανότητα να μην θέλουν να τα δώσουν οι «πράσινοι», άρα ο Μπρινιόλι θα αποτελέσει ξένο σώμα για την ομάδα.

Οι «πληγές» είναι ανοιχτές στον Παναθηναϊκό και δεν κλείνουν με παυσίπονα, δηλαδή μία κάποια μεταγραφική ενίσχυση τον Ιανουάριο. Για να μην πάει χαμένη και αυτή η χρονιά, χρειάζονται σοβαρές αποφάσεις. Θα τις πάρει, όμως, ο Γιάννης Αλαφούζος;