Όταν η εφευρετικότητα στην ελληνική αρχιτεκτονική κόβει την ανάσα!
Μια εντυπωσιακή, νέα κατασκευή των Mold Architects, της ιδρύτριας και αρχιτέκτονα Ηλιάνας Κερεστετζή, στη Σέριφο αποδεικνύει για ακόμα μία φορά το ταλέντο των Ελλήνων αρχιτεκτόνων, το οποίο πλέον ξεφεύγει από τα στενά όρια της ντόπιας πραγματικότητας. Πρόκειται για την κατοικία nCaved σε ένα μικρό, απομονωμένο, βραχώδη όρμο στη Σέριφο, στον Άγιο Σώστη και το οποίο μοιάζει να αιωρείται οριακά πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
«Η ανάγκη δημιουργίας ενός “καταφυγίου” σε έναν τόπο με αφοπλιστική θέα αλλά και απόλυτη έκθεση σε έντονους βόρειους ανέμους μας οδήγησε στο να σκάψουμε την πλαγιά, αντί για μια εν σειρά παράθεση χώρων στο επίπεδο του εδάφους» εξηγεί στην ιστοσελίδα της η ομάδα των Mold Architects.
Και συνεχίζει, «ένας ορθογωνικός κάναβος εφαρμόζεται στην κλίση του εδάφους και παράγει μια τρισδιάστατη “σκακιέρα” πλήρων και κενών που φιλοξενει και απομονώνει ταυτόχρονα τους χώρους της κατοικίας.
Την αυστηρή αυτή γεωμετρία ανατρέπει μια στροφή τον τελεταίο άξονα του κανάβου, προσφέρoντας στους χωρους διημέρευσης ένα διευρυμένο φάσμα της θέας. Η στροφή τον άξονα εντείνει σημαντικά την αίσθηση της προοπτικής και ετσι η το ιχνος της κατοικίας μοιαζει να ελαχιστοποιείται στο νοητό τέλος της ανάβασης.
Οι διαμήκεις τοίχοι από ξερολιθιά, που οριοθετούν και προστατευουν την κατοικία είναι τα κατακόρυφα, όρια που οδηγουν το βλέμμα στην γραμμη του ορίζοντα. Σε αντίθεση με τους στοιβαρους πέτρινους τοίχους, οι εγκάρσιες όψεις είναι ελαφριες, γυάλινες και ανοιχτές καθόλο τους το μήκος.
Η μπροστινή όψη ανοίγεται πλήρως στην ανατολική θέα ενώ τα πίσω υαλοστάσια καδράδουν εσωτερικούς κήπους προσφέροντας διαμπερότητα και φώς.
Ο διαμπερής φωτισμός- αερισμός , η πετρα και το φυτεμένο δώμα σε συνδυασμό με την κατάλληλη μόνωση και τα ενεργειακά υαλοστάσια προσδιδουν στο NCAVED αριστα βιοκλιματικά χαρακτηριστικά περιορίζοντας στο ελάχιστο τηις ανάγκες σε τεχνητο κλιματισμό των χώρων.
Η κατοικία χωρίζεται σε τρία επίπεδα: υπνοδωμάτια, χώροι διημέρευσης, ξενώνας. Τα δυο πρώτα επικοινωνούν εσωτερικά, ενω ο ξενώνας είναι ανεξάρτητος.
Μια “υπόσκαφη” κλίμακα ενοποιεί εξωτερικά τα τρία επίπεδα και οδηγεί στην κύρια είσοδο, που πραγματοποιείται από τον εξώστη του καθιστικού. Η ομαλή αυτή κατάβαση στα ενδότερα της κατοικίας αποκαλύπτει αργά – αργά τους αρχικά κρυμμενους χώρους της, προσφέροντας παράλληλα ενα διπλό καδράρισμα της θέας: φυγή προς την θάλασσα κατά την κατάβαση – φυγή προς τον ουρανό κατά την ανάβαση.
Οι υπόσκαφοι χώροι είναι “αρνητικοί” χώροι. Χώροι που προκύπτουν από την τομή και αφαίρεση τμήματος του βράχου. Αυτή ακριβώς την ατμόσφαιρα της αδρότητας μιας φυσικής κοιλότητας επιλέξαμε να ενισχύσουμε με την επιλογή των υλικών και της χρωματικής παλέτας. Πέτρα, εμφανές σκυρόδεμα, ξύλο και μέταλλο, , συντίθενται λειτουργικά δημιουργώντας αδρά εσωτερικά κελύφη.
Διάτρητα φίλτρα στις όψεις και δάπεδο παραγουν μοτίβα σκιών που σε συνδυασμό με μεγάλες ανακλαστικές επιφάνειες καθρέπτη ,συνθέτουν μια απόκοσμη ατμόσφαιρα στους ιδιαίτερους χώρους της κατοικίας.
Τέλος, οι πέργκολες, μοιαζουν να αποκολλώνται από την επιφάνεια και να αιωρούνται, υπογραμίζοντας την παρουσία του κτίσματος το οποίο επιδιώκουμε να ανήκει αλλά όχι να αφομοιωθεί από το τοπίο».