Πρωταπριλιά στη Χαιδεμένη… Ιστορίες του περασμένου αιώνα..

Όσο κι αν προσπαθώ δεν θυμάμαι η πρωταπριλιά να μας έκανε μεγάλη εντύπωση ,όταν είμαστε παιδιά και δε νομίζω να κάνανε και χοντρές φάρσες οι μεγάλοι…
Το πρώτο πρωταπριλιάτικο -μάλλον απειλή ήταν- το άκουσα γύρω στα 11 με 12 χρονών όταν δάσκαλο είχαμε το Δημητρη Πουλιανίτη κοντά στη 10ετία του 60..
Ο Πουλιανίτης ήταν από τον Πυργετό και τα 6 περίπου χιλιόμετρα που απείχαν τα χωριά μας, τα έκανε καθημερινά με ένα μηχανάκι “Ζούνταπ” που το είχε και πλαστικό προφυλαχτήρα για να μη τον χτυπάει ο αέρας και βροχή..
Κύριο χαρακτηριστικό του δασκάλου μας ήταν ένα σημαδάκι κοντά στο μουστάκι που συχνά το κουνούσε  κι έτσι δεν αργήσαμε να τον δώσουμε και το όνομα “ζαβομούστακο” και τα πολλά “μάλιστα” που έλεγε,έτσι χωρίς λόγο,μέχρι και πέντε φορές!!.
Είχε αργήσει λίγο παραπάνω εκείνη την ημέρα να ρθει και απομακρυνθήκαμε κάμποσοι απο το προαύλιο αλλά μόλις ακούσαμε το θόρυβο του μοτοποδήλατου τρέξαμε να είμαστε κοντά του γιατί του άρεσε να φωνάζει λίγο παραπάνω  και να ρίχνει καμία σφαλιαρίτσα,έτσι χωρίς λόγο,αλλα και χωρίς κακία..
Εκείνη την ημέρα μόλις έσβησε τη μηχανή,τον είδαμε να κατευθύνεται προς τη γωνία του σχολείου που είναι  προς το χωριό και να φωνάζει δυνατά…
“Γρήγορα όλοι εδώ…ελάτε αμέσως εδω..” και έδειχνε με το δάχτυλό του κάτι χόρτα λέγοντας μια λέξη άγνωστη σε ε μάς αλλά ο τόνος του την έκανε σημαντική: “ΑΠΟΠΑΤΗΣΕ”!!
“Θέλω να ξέρω ποιο γαϊδούρι αποπάτησε εδώ- έλεγε- και βρώμισε τον τόπο” αλλα βλέποντας ότι δεν αντιδρούσαμε στράβωσε λίγο το μουστάκι του χαμογέλασε και μόνος του είπε “χαχα…μάλιστα μάλιστα.. σας την έφερα ..σας γέλασα..είναι πρωταπριλιά σήμερα..” ήταν και η πρωτη μας επαφή με τα ψέμματα της πρωταπριλιάς και μας πήρε κάμποση ώρα να καταλάβουμε και να πεί κάποιος..”βρε το ζαβάνα..μας έμαθε σήμερα πως λεν το ..χέσιμο στον Πυργετό…”!!

Το Πρωταπριλιάτικο όμως που ακόμα συζητιέται στη Χαιδεμένη είναι ένα χοντρό ψέμμα που είπε λίγα χρόνια αργότερα, ο ”μπράτιμος” ,Θανάσης Τσιρωνάς,στον εξάδερφό του και γείτονά του “Σιωκα”
-Θανάση- Τσιρωνά.
Ο μπράτιμος (παρατσούκλι) βγήκε στον πίσω φράχτη και φώναξε ” ώ Σιωκα ..Σιωκα..” κι οταν βγηκε  η Σιώκαινα στην πόρτα- μια ψηλή και με ωραία κορμοστασιά γυναίκα,όπως και ο σύζυγός της-οι ψηλότεροι στο χωριό- να ρωτήσει τί θέλει,ο μπράτιμος είπε πολύ σοβαρά ” Πες το Σιωκα, ότι τηλεφώνησε ο Χαρίλας απ τη Ράξα (ο  γαμπρός τους στην κόρη τους Μαρία) και είπε να πάει γρήγορα πέρα (κάπου 1500 μέτρα απόσταση) γιατί κάτι σοβαρό συμβαίνει…
Ηλικιωμένοι άνθρωποι ήταν όλοι τους -από χρόνια δεν ζει κανείς τους  πια- ο κυρ Σιώκας φόρεσε το κοστούμι του έβαλε τα σκαρπίνια του και σε 10 με 15 λεπτά βρίσκονταν ήδη στο γεφύρι ,όχι πολύ μακρυά απο τα δύο σπίτια, όταν άκουσε το μπράτιμο ν α τον φωνάζει “Ώ Σιώκαααα.. Πού πας άρα χαμένε..άει γύρνα πίσω ..σε γέλασα… πρωταπριλιά  σήμερα..’!!!
Αυτόπτες μάρτυρες έλεγαν πως πιο εξοργισμένο το μπαρμπαθανάση δεν τον είδαν ποτέ.. Πέσανε πολλά βρισίδια και αναστέναξαν οι.. Άγιοι στον Αη Θανάση,στο μακρινό εξωκλήσι και τη μόνη εκκλησία την εποχή εκείνη..
Κρύφτηκε λένε το πειραχτήρι ο μπράτιμος και φθηνά τη γλύτωσε…
Νομίζω πως ακόμα αυτό είναι το πιο μεγάλο πρωταπριλιάτικο ψεμμα στη Χαιδεμένη..
Δ.Π.

Το άρθρο είναι από το http://efhmeris.blogspot.gr/2012/04/blog-post.html?m=1