Ο αγαπημένος μας τηλεοπτικός chef Λευτέρης Λαζάρου δίνει συμβουλές οικονομίας στην κουζίνα

-Tα τελευταία χρόνια της αφθονίας και του καταναλωτισμού τα τραπέζια των Ελλήνων ήταν ιδιαίτερα πλουσιοπάροχα.Πολλοί παράγγελναν ή μαγείρευαν πολύ περισσότερα πιάτα από αυτά που μπορούσαν να καταναλώσουν. Η κρίση έχει επηρεάσει το φαγητό των Ελλήνων ή ισχύει αυτό που λένε κάποιοι πως “ότι και να γίνει η αγορά του φαγητού στην χώρα μας δεν πέφτει”;

Σαφώς η κρίση έχει επηρεάσει την κατανάλωση του φαγητού, των Ελλήνων. Ίσως αυτή η κρίση μας αφήσει μία γνώση γιατί όντως γίναμε πιο προσεκτικοί, στο πόσο και τι πράγματα καταναλώνουμε.

-Υπάρχουν κάποιες συμβουλές που θα μπορούσατε να μας δώσετε για οικονομία στην κουζίνα;

Αυτό που θα μπορούσα να συμβουλεύσω είναι να αγαπήσουμε και να εμπιστευτούμε περισσότερο τα ελληνικά προϊόντα γιατί πάνω από όλα αυτό μας δίνει θέσεις εργασίας και μας γεμίζει με περισσότερη αισιοδοξία.

-Υπάρχει μία αίσθηση ότι τα πιο ακριβά φαγητά είναι και πιο νόστιμα. Ισχύει; Μπορείτε να μας δώσετε κάποια παραδείγματα νόστιμων και οικονομικών φαγητών;

Σίγουρα υπάρχουν delicatessen προϊόντα που αξίζουν τα χρήματα τους γιατί είναι μικρή η παραγωγή τους αλλά καλό θα είναι να είμαστε προσεκτικοί στο τι αγοράζουμε, από πού το αγοράζουμε και πόσο το αγοράζουμε.Μπορούμε όλοι να ζήσουμε χωρίς αστακό για τα επόμενα χρόνια. Θεωρώ απαράδεκτο η αστακομακαρονάδα να είναι το εθνικό πιάτο για πολλούς νεοέλληνες.

-Πως μπορούμε να αξιοποιήσουμε το φαγητό που περισσεύει ;

Μπορούμε να αξιοποιήσουμε το φαγητό που περισσεύει. Σας λέω έτσι πληροφοριακά ότι ένα λαδερό της προηγούμενης ημέρας πχ φασολάκια, μπορεί να πολτοποιηθεί και να γίνει ένας πουρές ή μια σάλτσα για το ψητό της επόμενης ημέρας. Τέτοιες συμβουλές θα μπορέσω να δώσω περισσότερες, κάποια άλλη στιγμή.

-Πληρώνοντας κάποιος λίγα χρήματα για το φαγητό του μπορεί να διασφαλίσει ότι θα τρέφεται και υγιεινά παίρνοντας όλα τα απαραίτητα στοιχεία; Για παράδειγμα μπορεί να φάει και ψάρι που θεωρείται ακριβή τροφή αλλά και κρέας;

Το πόσο ακριβά πληρώνει κάποιος το φαγητό του, δεν σημαίνει ότι διασφαλίζει ότι τρέφεται υγιεινά και ότι παίρνει όλα τα απαραίτητα στοιχεία. Σας αναφέρω ότι ένας κολιός πλούσιος σε Ω3 λιπαρά δεν ξεπερνάει την τιμή των 4,00€- 4,50€.

-Λόγω της κρίσης ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι ξεκίνησαν να καλλιεργούν σε γλάστρες,μπαλκόνια και ταράτσες προϊόντα που μπορούν να φάνε. Πως το βλέπετε αυτό;

Ότι μπορεί ο άνθρωπος ο ίδιος να παράγει και να το καταναλώσει του κοστίζει πολύ λιγότερο και αυτή την ενέργεια την βλέπω πάρα πολύ θετικά.

-Είχαμε διαβάσει σε sites πριν από καιρό ότι υπήρξατε από τους πρώτους που αρχίσατε να βοηθάτε τους αστέγους και μάλιστα αθόρυβα -κάτι που όσο περνάει ο καιρός και οξύνεται το φαινόμενο των αστέγων γίνεται τάση και το εφαρμόζουν πολλοί συμπολίτες μας. Πόσο πιστεύετε στην κοινωνική αλληλεγγύη; Αν βοηθήσουμε όλοι μπορεί να λυθεί το πρόβλημα;

Σίγουρα νοιάζομαι για τους συνανθρώπους μου, σίγουρα στεναχωριέμαι για κάποιους ανθρώπους που πριν λίγο καιρό ήταν νοικοκυραίοι και ξαφνικά βρέθηκαν άνεργοι και γενικά θέλω να βρίσκομαι κοντά τους γιατί για εμένα είναι πολύ πιο εύκολο να προσφέρω κάτι σε αυτούς, καθώς αυτή είναι η δουλειά μου, να μαγειρεύω.

-Τελευταία αναπτύσσονται πρωτοβουλίες ενεργών πολιτών που μαγειρεύουν σε γειτονιές και εναλλακτικά στέκια για τους συμπολίτες μας που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση. Πως βλέπετε τις πρωτοβουλίες αυτές;

Πιστεύω στην κοινωνική αλληλεγγύη και πιστεύω ότι μόνοι μας είμαστε ικανοί να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση.
-Το τελευταίο χρονικό διάστημα προβάλλονται ολοένα και περισσότερες εκπομπές μαγειρικής στην ελληνική τηλεόραση. Αυτό κάνει κάποιους νέους να πιστεύουν ότι η μαγειρική ενδεχομένως να είναι ένα επάγγελμα μέσω του οποίου μπορούν να κερδίσουν δόξα και χρήμα. Ισχύει αυτό; Θα συμβουλεύατε κάποιον νέο να ακολουθήσει το επάγγελμα;;

Η μαγειρική τέχνη είναι μία κατάθεση ψυχής. Θέλει λοιπόν πολύ σκέψη για ένα νέο που θέλει να ασχοληθεί. Πρέπει να σκεφτεί πάρα πολύ καλά γιατί χρειάζονται θυσίες. Όταν οι μάγειροι εργάζονται ο κόσμος διασκεδάζει.

Μίνι βιογραφικό του Λευτέρη Λαζάρου:

Γεννημένος στον Πειραιά το 1952 από πατέρα καραβομάγειρα, έκανε κοντά του τα πρώτα του βήματα μέσα στις κουζίνες των καραβιών. Από τα 18 του και μέχρι τα 20 βρέθηκε στην Ιταλία κάνοντας όλες τις δουλειές μέσα στη κουζίνα. Το 1974 βρίσκεται στην Τυνησία και στο Μαρόκο δουλεύοντας τις εθνικές τους κουζίνες. Επιστρέφει ένα χρόνο αργότερα στην Ελλάδα και φεύγει σαν πρώτος μάγειρας στα κρουαζιερόπλοια. Το 1987 αποφασίζει να ανοίξει το Βαρούλκο.