Συνέντευξη του Τρικαλινού ηθοποιού Γιάννη Μπουραζάνα

Ο Γιάννης Μπουραζάνας γεννήθηκε στα Τρίκαλα  και εδώ και δυο δεκαετίες ζει και εργάζεται στην Αθήνα  . Στην γενέτειρά του από το σχολείο έδειξε το ταλέντο του ενώ πριν φύγει για σπουδές στην Αθήνα εργάστηκε στην Ραδιοφωνική Λέσχη Τρικάλων ως μουσικός παραγωγός .Με ένα πλούσιο βιογραφικό κατά καιρούς απασχολεί με τις απόψεις του και τα έργα τον καλλιτεχνικό κόσμο

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την μεταφορά του βιβλίου του Μένη Κουμανταρέα «Βιοτεχνία υαλικών» στο θέατρο?

Η ιδέα για τη «Βιοτεχνία υαλικών» ήταν του Άγγελου Χατζά που τη βρήκα εξαιρετική. Είναι από αυτά τα βιβλία που δεν περνάνε απαρατήρητα από κανέναν αναγνώστη. Για μένα ως ηθοποιό ή «Βιοτεχνία», αν και ο λόγος της δεν είναι καθόλου θεατρικός, είναι κείμενο που οι ατμόσφαιρες, οι καταστάσεις, οι χαρακτήρες του, είναι κάτι που θα ήθελα να τα ζήσω στη σκηνή. Αυτός είναι ο λόγος που με έκανε ν` ασχοληθώ.

Πόσο δύσκολη είναι η μεταφορά ενός μυθιστορήματος στο θέατρο και ποιες δυσκολίες ίσως αντιμετωπίσατε στην «Βιοτεχνία υαλικών»

Νομίζω πως ο βαθμός δυσκολίας από μυθιστόρημα σε μυθιστόρημα διαφέρει. Στη «βιοτεχνία» ο βαθμός δυσκολίας ήταν αρκετά μεγάλος γιατί ο Κουμανταρέας, εκτός του ότι δεν χρησιμοποιεί σχεδόν καθόλου διαλόγους, φτιάχνει τόσες εικόνες, τόσα συναισθήματα, τόσες ατμόσφαιρες που δεν μπορείς να τα χωρέσεις στο μυαλό σου, όχι σε μια θεατρική διασκευή. Η δυσκολία που αντιμετώπισα ήταν ότι έπρεπε να αφήσω έξω από το θεατρικό κείμενο αρκετά στοιχεία από το βιβλίο του Κουμανταρέα. Ήταν τρομερά επώδυνη διαδικασία για μένα. Ένοιωθα σαν να αφαιρώ από το έργο, κομμάτια ζωής, εικόνες και μνήμες αναγνωστών του.

 Αν και έχουν περάσει 40 χρόνια από την εποχή που γράφτηκε η «Βιοτεχνία υαλικών» υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά του τότε με το σήμερα?

Ναι, αν και έχουν περάσει 40 χρόνια από τότε που γράφτηκε η «Βιοτεχνία υαλικών» νομίζω πως μας αφορά και θα αφορά ακόμα και αν περάσουν άλλα 50 ή 100 χρόνια, γιατί ο Κουμανταρέας καταπιάνεται με τον άνθρωπο και τη φθορά του, η οποία έρχεται αναγκαστικά χωρίς να μπορείς να την σταματήσεις. Και από τη φθορά, ξέρετε, συνεπάγεται ο θάνατος, και μέχρι να βρούμε το αθάνατο νερό θα μας απασχολεί. Βέβαια δεν είναι μόνο αυτό το κοινό σημείο με το σήμερα. Στο έργο υπάρχουν άνθρωποι που πασχίζουν να ζήσουν μέσα από δύσκολες καταστάσεις, άνθρωποι που ονειρεύονται, αγαπούν, ερωτεύονται, και όμορφες καθημερινές στιγμές που όλοι μας αναγνωρίζουμε.

Μιλήστε μας για τον ρόλο σας στην παράσταση και συστήσετε μας και τους υπόλοιπους ήρωες του έργου

Οι ήρωες του έργου είναι η Μπέμπα (Τζίνη Παπαδοπούλου) με τον Βλάση (Άγγελος Χατζάς), που είναι ζευγάρι, και ο Σπύρος (Γιάννης Στόλας) με τον Βάσο (που κάνω εγώ) που είναι φίλοι τους. Ο Βάσος λοιπόν, πρώην φαρμακευτικός αντιπρόσωπος, είναι ένας άνθρωπος που προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβιώσει, χωρίς να έχει το θάρρος της γνώμης του, γιατί έχει γνώμη, χωρίς να πιστεύει στον εαυτό του. Απλώς ψάχνει από κάπου να πιαστεί. Γι` αυτό μαζί με τον Σπύρο, που έχουν σχεδόν τις ίδιες αγωνίες, όταν γνωρίσουν το ζευγάρι, αρπάζονται από πάνω τους σαν να είναι η σανίδα σωτηρίας τους, και από τότε ζούνε μαζί˙ με κάποιο τρόπο και οι τέσσερίς τους αλληλοεξαρτώνται, δουλεύουν μαζί, διασκεδάζουν μαζί. Μέχρι διάφορες καταστάσεις και γεγονότα να τους φέρουν στην μοναξιά τους.

Ελληνικές τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει:

Ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:

Ελληνικές τηλεταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Ελληνικές βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Τηλεοπτικές θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:

Εκπομπές στις οποίες συμμετείχε ή τις οποίες παρουσίαζε:
Τηλεπαιχνίδια τα οποία παρουσίαζε ή στα οποία συμμετείχε:
Επεισόδια σειρών & εκπομπών στα οποία συμμετείχε ή παρουσίαζε:
Μεταγλωττισμένες παραγωγές στις οποίες συμμετείχε:

Βιογραφία:

Trivia:

Συζητήστε για τον/την ηθοποιό “{{{Sname}}}” στο Retromaniax.gr