Στα 1200μ για Χριστούγεννα και πρωτοχρονιά σε ένα παραδοσιακό καφέ-ταβερνείο για ντόπιους και ψαγμένους

Όπως και τα Χριστούγεννα έτσι και την πρωτοχρονιά . Το ίδιο σκηνικό εδώ και μια πενταετία από ένα νεαρό ζευγάρι Τρικαλινών που δραστηροποιείται επαγγελματικά στην απόμερη για τον χειμώνα Κρανιά Ασπροποτάμου . Σε υψόμετρο 1200μ σε ένα από τα μεγαλύτερα χωριά του Ασπροποτάμου, στην κεντρική πλατεία του χωριού, μια γραφική ταβέρνα η μόνη που απέμεινε προς πείσμα των ιδιοκτητών στην λαίλαπα της κρίσης και στην φύση του χωριού τον χειμώνα εξακολουθεί να παραμένει ανοικτή .Ως  φύλακες του χωριού στο μεσοχώρι, ο Σπύρος Μόκκας και η Βαγγελίτσα Ψαρρή προσπαθούν να την κρατήσουν ανοικτή τα περισσότερα σαββατοκύριακα του χρόνου κάτω από αντίξοες συνθήκες τους μήνες του χειμώνα. Παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες κατάφεραν να κρατήσουν έναν μεγάλο κύκλο επισκεπτών από κατοίκους του χωριού που επιστρέφουν ως εκδρομείς τα κρύα σαββατοκύριακα του χειμώνα αλλά και πολλούς επισκέπτες λάτρεις του ορεινού όγκου που ψάχνουν να βρουν μια γνήσια θαλπωρή αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου . Το κατάστημα μπορεί εξωτερικά ιδίως το χειμώνα να μην προκαλεί δέος αλλά τουλάχιστον εσωτερικά με  την προσθήκη κάποιων κειμηλίων σε έναν χώρο που παρέμεινε αναλλοίωτος εδώ και πέντε δεκαετίες η ατμόσφαιρα είναι εξαιρετική χωριάτικη και ιδιαίτερα ζεστή .Από ελληνικό καφέ, και  εσπρεσσάκι μέχρι τσάι του βουνού για τα πρώτα ροφήματα ενώ ακολουθεί τσιπουρακι και ούζο με γευστικούς μεζέδες. Την τσιπουροκατάσταση μπορεί να ολοκληρώσει και καμιά ντόπια μπριζόλα για να ολοκληρωθεί το γεύμα ενώ το βράδυ όλα τα ευγενή ποτά είναι προς διάθεση των πελατών …..

Η θράκα απο το τζάκι για κάτι γρήγορα ψημένο και εκλεκτικό 

Τσιπουροκαταστάσεις και ατελείωτες κουβεντούλες από τον παραμένοντα όλο το χρόνο στην Κρανιά Νίκο Δεμίρη κατά κόρον Ναύτη 

Θαλπωρή και ζεστασιά σε ένα από τα κλασικά τζάκια εποχής που παρέμειναν αναλλοίωτα μεταπολεμικά

Η ιδιοκτήτρια της ταβέρνας σε ώρα εργασίας .Η κ.Βαγγελίτσα Ψαρή σε έναν πολυτάλαντο ρόλο της μαγείρισσας νοικοκυράς και μητέρας

Ο επίσημος φωτισμός τα χρόνια του 1950-60 γινόταν με τέτοιες λάμπες. Τα δυο ακραία μοντέλα είχαν ειδική προέκταση, από όπου μπορούσε να κρεμιέται στον τοίχο. Η λάμπες αυτής της τεχνολογίας έχουν, όπως και οι σημερινές αντίστοιχες, μια περιστρεφόμενη βιδα, που ανεβοκατεβάζει το φυτίλι, αυξομειώνοντας αντίστοιχα το φωτισμό.

Η είσοδος του καταστήματος με τα κεντημένα κουρτινάκια και τον χριστουγεννιάτικο στολισμό

Ο Σπύρος Μόκκας ως ιδιοκτήτης καλωσορίζει έναν θαμώνα και κάτοικο του χωριού τον  Νίκο Πάλλα ο οποίος τους χειμωνιάτικους μήνες αποτελεί τον τακτικό επισκέπτη του χωριού

Γενιές και γενιές πέρασαν σε τούτη την γωνιά του μαγαζιού από τον Σουγλιέρη και τον Ματσό μέχρι την τρίτη και τέταρτη γενιά ανθρώπων που δραστηροποιήθηκαν στο μαγαζί …..

χζ