Χρ.Καλογρίτσας ,η Καρδιτσιώτικη καταγωγή και οι επώνυμες κουμπαριές του νέου ισχυρού άντρα των media

Σχετικά βραχύσωμος αλλά γεροδεμένος, με σπινθηροβόλο βλέμμα που εκπέμπει πίσω από τον ελαφρύ σκελετό των γυαλιών του και ατίθαση γενειάδα που μάλλον παραπέμπει σε δασύτριχη οπλαρχηγού της εθνικής αντίστασης παρά σε τρέντι μούσι κάποιου χίπστερ, ο 69χρονος Χρήστος Καλογρίτσας είναι ένας άνθρωπος που αποφεύγει τη δημοσιότητα. Ή, καλύτερα, δεν την ελκύει. Ισως, πάλι, να αποτρέπει τους φακούς της από επιλογή. Διότι και γνωστός είναι πέραν των επιχειρηματικών συναναστροφών του και αναγνωρίσιμος εκτός του πολιτικού και φιλικού κύκλου του. Και κυρίως δεν αποφεύγει την τριβή με την καλώς νοούμενη κοσμική κοινωνικότητα.

Ο επιχειρηματίας με τη σύζυγό του Μικελίνα

Οι δημόσιες εμφανίσεις του σε εκδηλώσεις του εκδοτικού οίκου βιβλίων Ηλέκτρα, που φέρει το όνομα της μικρότερης κόρης του, σε σικ στέκια στου Ψυρρή ή στη Μαρίνα του Φλοίσβου προφανώς και δεν περνούσαν απαρατήρητες εν μέσω καλεσμένων εκ του καλλιτεχνικού στερεώματος και του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Ωστόσο, σε μηδαμινά φωτογραφικά ενσταντανέ έχει αποτυπωθεί το πρόσωπό του, αν και συμμετέχει ενεργά και σε κοινωνικές τελετές – ιδιαιτέρως σε γάμους και βαφτίσια, αφού ήδη έχει στεφανώσει ζευγάρια του επικοινωνιακού βεληνεκούς του Νίκου Ευαγγελάτου και της Τατιάνας Στεφανίδου, αλλά και του πολιτικού εκτοπίσματος του Πάνου Καμμένου και της γνωστής επιτυχημένης δικηγόρου Ελενας Τζούλη. Με τον νυν υπουργό Αμυνας, μάλιστα, είναι εις τριπλούν κουμπάρος, αφού έχει βαφτίσει και τα δύο παιδιά που απέκτησε μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του. Αρχικά τον μικρό Λευτέρη στις 3 του Σεπτέμβρη του 2007 στον Αγιο Κωνσταντίνο Γλυφάδας, βάφτιση που αποτέλεσε μέγα κοσμικό γεγονός, συμπεριλαμβανομένης της δεξίωσης που παρατέθηκε στη Βουλιαγμένη μετά το μυστήριο. Και κατόπιν μαζί με τη σύζυγό του Μικελίνα ο επιχειρηματίας βάφτισε και τη μονάκριβη κόρη του ζεύγους Καμμένου, την Πολυτίμη-Δέσποινα, στις 18 Μαΐου του 2013 στην Παναγιά Σπηλιανή, στη Νίσυρο.

Η Καρδίτσα και το Σπίτι του Λαού

Υπό μία έννοια αυτή του η κίνηση αποκαλύπτει, όπως ισχυρίζονται πολλοί, τα υπόγεια ρεύματα, τους κρυμμένους ισχυρούς δεσμούς και τις διαπροσωπικές σχέσεις που καλλιεργήθηκαν στο παρελθόν και ανάγονται, παρά τις ενίοτε τεθλασμένες διαδρομές, στην κουλτούρα επιβίωσης και αλληλεγγύης της άλλοτε διωκόμενης Αριστεράς. Δεν είναι τυχαία η στενή σχέση του Χρήστου Καλογρίτσα, όπως θυμούνται απόμαχοι του Σπιτιού του Λαού στον Περισσό, με τον εμβληματικό γραμματέα του ΚΚΕ Χαρίλαο Φλωράκη. Από το Παλιοζογλώπι Ραχούλας στις πλαγιές των Αγράφων της Καρδίτσας ο κομμουνιστής ηγέτης, από το Ριζοβούνι, ένα πεδινό χωριό κοντά στο Μουζάκι στον ίδιο νομό, ο επιχειρηματίας, οι δυο τους συνδέθηκαν ιδεολογικά, πολιτικά και προσωπικά παρά τη διαφορά ηλικίας των 33 χρόνων που τους χώριζε και τα 55 χιλιόμετρα απόσταση της γενέτειρας εκάστου. Επί χρόνια ο Καλογρίτσας θεωρείτο κάτι παραπάνω από έμπιστος του Φλωράκη. Οι πιο κακεντρεχείς έκαναν λόγο για το στέλεχος που έπαιζε τον ρόλο του προσωπικού «ταμία» του γενικού γραμματέα του ΚΚΕ και των συγγενών του στην ψυχροπολεμική περίοδο της Ιστορίας.

Μάλλον μοχθηρία παρά υπερβολή για τον Καλογρίτσα, έναν επιδέξιο άνθρωπο που σπούδασε μηχανικός στην Ιταλία και εργάστηκε στις κατασκευές για ένα φεγγάρι και στη γειτονική χώρα. Κυρίως, όμως, αντιστάθηκε στις κομματικές δυστροπίες, αγνόησε τα ιντριγκαδόρικα γραφειοκρατικά γρανάζια και αψήφησε συνήθεις εσωκομματικές τεχνικές της συκοφαντίας οι οποίες περισσότερο στόχευαν τον μέντορά του παρά τον ίδιο. Σαφώς και στη μεταπολιτευτική περίοδο το νομιμοποιημένο ΚΚΕ «έτρεχε» διάφορες ιδιωτικές εταιρείες, συνέλεγε χρηματοδοτήσεις από τα διεθνή φόρα των «αδελφών» κομμάτων καθώς και εισφορές από τα μέλη του στο εσωτερικό αλλά και τους πολιτικούς πρόσφυγες στο εξωτερικό. Πιθανόν για τον έλεγχο της οικονομικής ευρυθμίας των κομματικών επιχειρήσεων να χρειαζόταν και ο επικεφαλής του κόμματος ένα διακριτικό δικό του «μάτι» στο εσωτερικό τους.

Ο ακλόνητης εμπιστοσύνης μετέπειτα μεγαλοεργολάβος ενδέχεται να έπαιζε, τότε, με παρότρυνση του Φλωράκη αυτό τον ρόλο, δεδομένου ότι συγκέραζε τον πολιτικό του ιδεαλισμό με τον ορθολογισμό ενός μπίζνεσμαν. Διόλου περίεργο ότι τόσο η σχέση εμπιστοσύνης που διατηρούσε με τον Φλωράκη όσο και η εσωκομματική του δραστηριοποίηση αντιμετωπίστηκαν με επιφυλάξεις, αν όχι ο ίδιος ως φορέας σκοτεινών επιδιώξεων. Στο αυτοβιογραφικό του έργο «Μαρτυρίες και Στοχασμοί» ο Γρηγόρης Φαράκος, που διαδέχτηκε στη θέση του κομματικού γραμματέα τον Φλωράκη, αφήνει υπονοούμενα για τον Χρ. Καλογρίτσα, ο οποίος, κατά τη γνώμη του γράφοντος, διακινούσε πληροφορίες στον Φλωράκη εις βάρος των στελεχών της ανανεωτικής κίνησης του κόμματος και τούμπαλιν. Παλιές ιστορίες εσωτερικής κατανάλωσης και περιορισμένου βεληνεκούς για έναν άνθρωπο σαν τον Καλογρίτσα που, όπως εκ των υστέρων αποδείχθηκε, δεν ήταν ποτέ επιπόλαιος. Σίγουρα όμως υπήρξε αφοσιωμένος στην κομματική ηγεσία και προσωπικά στον γραμματέα της.

protothema.gr