Συζήτηση για καφέ στην Λάρισα για τις γυναίκες με οικοδεσπότη τον Παπαλιάγκα

Ο Θωμάς Παπαλιάγκας προσκάλεσε απόψε όλες τις γυναίκες και όχι μόνο σε μια ιδιαίτερη συζήτηση με καφέ, αφιερωμένη στην γυναικεία δύναμη με τίτλο “Η γυναίκα στο προσκήνιο – ιστορίες και ζωές σύγχρονων γυναικών”.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο καφέ ΚΛΙΜΑΞ, απέναντι από το Αρχαίο Θέατρο, παρουσία πλήθους κόσμου και κυρίως γυναικών.

Για τη γυναίκα που δεν έχει μόνο ευθύνες αλλά και δικαιώματα. Για τη γυναίκα που δείχνει τις ικανότητές της και διεκδικεί ίσες ευκαιρίες. Για τη γυναίκα που ξεπερνά τις διακρίσεις και τις ανισότητες.

Για την κάθε γυναίκα δίπλα μας.

Πέντε ιστορίες σύγχρονων γυναικών

Παρευρέθηκαν και μίλησαν γυναίκες της διπλανής πόρτας, γυναίκες ηγέτιδες. Μεταξύ αυτών η Μαρία Μπουτζέτη, επικοινωνιολόγος, PhD και η Χριστίνα Αλίρη, επιχειρηματίας, αντιδήμαρχος Δήμου Ωραιοκάστρου και άλλες ακόμη.

Κάποια από τα βασικά σημεία της ομιλίας της Μαρίας Μπουτζέτη:

“Μεγαλώνοντας σε μία πολιτικοποιημένη οικογένεια, με παππού με έντονη αντιστασιακή και πολιτική δραστηριότητα ως μέλος του ΕΑΜ και αργότερα ως Πρόεδρος της Ένωσης Κέντρου του νομού Ημαθίας, αντιλήφθηκα νωρίς την πολιτική ως έννοια «ιερή» που μπορεί να επηρεάσει θετικά την πλειοψηφία των ανθρώπων, να αλλάζει τη ζωή τους προς το καλύτερο και έγινε όνειρό μου να ασχοληθώ και εγώ.

Ήταν τόσο πηγαία η επιθυμία μου, που στο Γυμνάσιο άρχισα να γράφω υποτιθέμενους λόγους υποτιθέμενων πολιτικών αρχηγών. Είχα «ιδρύσει» ένα φανταστικό κόμμα και δανειζόμουν την κάμερα των γονιών μου για να γυρίζω με τους συμμαθητές μου προεκλογικά σποτς. Έπαιρνα μάλιστα «κρυφά» μία γραβάτα του πατέρα μου και τη φορούσα προκειμένου να εκπληρώσω το σενάριο πειστικά.

Αυτό, το τελευταίο σημείο το θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό. Ότι στο μυαλό μία έφηβης η φιγούρα του πολιτικού ήταν τότε σχεδόν αποκλειστικά αντρική. Είναι πολύ ενδεικτικό ότι η γυναικεία φύση μας φαινόταν «ασυμβίβαστη» με τους στόχους μας.

Το 1990 η γυναικεία συμμετοχή στη Βουλή ήταν μόλις 5%, ενώ σήμερα βρίσκεται στο 22%. Δεν μας αρκεί, δεν παύει όμως να είναι μία σημαντική εξέλιξη. Η παρουσία λίγων αλλά εμβληματικών γυναικών στην πρώτη γραμμή, σε όλους τους πολιτικούς χώρους, έπαιξε καταλυτικό ρόλο. Κάθε γυναίκα που συμμετέχει στην πολιτική ανοίγει τον δρόμο για την επόμενη γενιά. Αυτές άνοιξαν τον δρόμο και για μένα και είμαι σίγουρη ότι οι ανιψιές μου δεν θα νιώσουν ποτέ την ανάγκη να φορέσουν γραβάτα».

«Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας άκουσα από πολλές γυναίκες ότι θα ψήφιζαν οπωσδήποτε γυναίκες. Αυτή η ομοψυχία μεταξύ των γυναικών αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για να υπερβούμε την υποεκπροσώπηση, να πάρουμε το μέλλον μας στα χέρια μας.

Όμως σημαντικότερο ακόμα είναι να εργαστούμε όλοι μαζί, γυναίκες και άντρες, σε επίπεδο αντιλήψεων. Για να βαδίσουμε σε έναν κόσμο που δεν θα απαιτεί από τη γυναίκα να εκπληρώσει προκαθορισμένους “ρόλους”, που δεν θα τη βαραίνει με “πρότυπα”. Που θα της επιτρέπει να δημιουργεί ελεύθερα, γράφοντας η ίδια το σενάριο της ζωής της, δίχως να χρειάζεται να διεκδικεί τα αυτονόητα».

Δείτε φωτογραφίες: