Οι καλύτερες συζητήσεις γίνονται στο πόδι …..

Αν κάτι μας δίνει μικρές ανάσες τις μέρες του Lockdown είναι ο κωδικός 6 που σου επιτρέπει να βγεις έξω και να τρέξεις, να περπατήσεις, να κινηθείς βρε αδερφέ σε ένα χώρο μεγαλύτερο από τα λίγα τετραγωνικά του σπιτιού σου.  Το έκανα με όρεξη την Κυριακή και αν εξαιρέσεις τα πρώτα λεπτά που το μάτι μου απέκτησε μεγαλύτερο ορίζοντα από την πόρτα του γραφείου μου, την οθόνη του υπολογιστή μου και την τζαμαρία του σπιτιού μου, τα όσα είδα γύρω μου μπορεί  με βοήθησαν να ανανεώσω τον αέρα μου αλλά η κατάσταση χωρίς παρέα είναι απελπιστική. Και για αυτόν τον λόγο αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, είναι οι φίλοι και οι παρέες οι οποίοι νιώθουν πλέον στερημένοι και εμφανίζονται σε κάθε γωνιά όλο και περισσότερες αυτής της πόλης ….

Διότι καλή η επικοινωνία μέσω κινητής και τα social αλλά εάν δεν βρεθείς δια ζώσης είναι γεγονός ότι δεν μπορείς να αναπνεύσεις .Και επειδή ο καθένας μας έχει σε αυτήν την πόλη το στέκι του, σε ένα από αυτά, στο γνωστό σημείο της πλατείας Χατζηπέρου οι γνωστοί άγνωστοι ήταν εκεί. Από όλους τους χώρους της επαγγελματικής ζωής της πόλης ,επιστήμονες , επιχειρηματίες, επαγγελματίες, αστυνομικοί, απολαμβάνουν τις λίγες στιγμές ενός Κυριακάτικου πρωινού που λόγω υψηλής θερμοκρασίας και μίνι ηλιοφάνειας ήταν κάτι παραπάνω από απολαυστικό .

Με τον καφέ στο χέρι, οι αναλύσεις θεμάτων παντός επιστητού δίνουν και παίρνουν με πρωτεύοντα ρόλο στην συζήτηση την αντιμετώπιση της πανδημίας και τα μέτρα προστασίας και από εκεί και πέρα την πολιτική και τον αθλητισμό  για να ολοκληρωθεί ευχάριστα η παρείστικη κουβέντα …..