17 χρόνια, εκλεκτές στιγμές διασκέδασης στην γιορτή γενεθλίων, του Ουζοταβερνείο Νρομάκα
Υπήρξε μια εποχή, εκεί στις αρχές του΄80, που η μόδα των ουζερί άρχισε να κατακτά τα Τρίκαλα , με εκείνη τη υπέροχη αίσθηση ενός νέου χώρου συνάθροισης όπου η μουσική επικρατεί μόνο όταν η παρέα φτάνει στα μεγάλα της κέφια και τυχαίνει να υπάρχει και κανένα όργανο παραδίπλα, όπου οι μπύρες, τα τσίπουρα και τα ούζα λειτουργούσαν πότε ως συνοδευτικό, πότε ως ενισχυτικό και πότε ως …υπονομευτικό μιας κουβέντας, κυρίως πολιτικής, που κάπου κάπου φούντωνε και γινόταν της τρελής. Αλλά της ωραίας τρελής..
Οι εποχές πέρασαν όπως και τα χρόνια και τις τελευταίες δυο δεκαετίες καθιερώθηκε στην πόλη ως ουζερί η τσιπουράδικο της παρέας στην πεζόδρομο της οδού, μεταξύ Γαριβάλδη και Ζωγράφου το Ουζεροταβερνείο Ντρομάκα .
17 χρόνια από το 2000 η οικογενειακή επιχείριση , μεγάλωσε «κόσμο και κοσμάκη», και «πότισε» πολλούς, μα πάρα πολλούς Τρικαλινούς επωνύμους και μη. Ο Γιώργος με την Τασία και κατά επέκταση τα δυο τους παιδιά η Ιουλία και ο Νίκος χάρισαν αυθόρμητες στιγμές, καλού φαγητού συνοδευόμενο από κρασί και τσίπουρο για όλα τα γούστα . Με περίσσιο επαγγελματισμό και με άκρως σπιτική κουζίνα από τα χεράκια της μαιτρ του είδους, Τασία Ντρομάκα καθημερινά θαμώνες και μη απόλαυσαν εξαιρετικές γαστρονομικές καταστάσεις οι οποίες πολλές φορές εκτυλίχθηκαν σε στιγμές μουσικής και χορού . Ο χώρος πλέον αποτελεί ένα μαγαζί συνάντησης γνωστών και φίλων, ένα κατάστημα ψυχαγωγίας για παρέες κόντρα στην κρίση, στον καιρό και στις νέες μόδες που μεσολάβησαν.
“Όταν πρωτοάνοιξαν τα ουζερί, πουλάγανε μόνο μπύρα και τσίπουρο και σπάνια κρασί. Πελάτες μου, αλλά και πελάτες όλων των ουζερί της εποχής ήταν όλων των πολιτικών αποχρώσεων και αυτοί που αυτοαποκαλούνταν για πλάκα “μισθωτή διανόηση”.
Κάνοντας μια μικρή συζήτηση κυρίως με την Τασία αλλά και με την Ιουλία καθώς αυτές πλέον έχουν αναλάβει τον πρωτεύοντα ρόλο μας μετέφεραν μερικές αντιθέσεις του τότε και του τώρα . Ο πατέρας τους λόγω προβλημάτων υγείας έχει αποτραβηχτεί καθώς δραστηροποιήθηκε ενεργά κυρίως στην δεκαετία του 1980, ανοίγοντας στην οδό Γαριβάλδη με συναίτερο τον Βασίλη Τσουκαρέλη το φαστφουντάδικο ο Γιατρός της Πέινας και την ίδια εποχή την Καφετέρια galaxy όπου σχεδόν όλη η νυχτερινή ζωή της πόλης περνούσε από το μαγαζί.
“Τότε, στα 2000, θυμάμαι ότι άρχισαν να κάνουν εμφάνιση για πρώτη φορά οι γυναικοπαρέες, πολλές γυναίκες μόνες τους, ασυνόδευτες, κάτι που δεν συνηθιζόταν. Στο μαγαζί τότε γίνονταν ζυμώσεις, συζητήσεις που είχαν κατά κύριο λόγο πολιτική βάση. Ανάμεσά τους, ντόπιοι καλλιτέχνες, μουσικοί.
Ένα πολύ χαρακτηριστικό της διασκέδασης τότε ήταν ότι στα ουζερί ο κόσμος δεν ερχόταν ποτέ τη νύχτα και μου συγκρίνει το τότε με το τώρα:
– Τότε, στα ουζερί, οι Τρικαλινοί έπιναν πιο πολύ και έτρωγαν λιγότερο. Τώρα τρώνε περισσότερο και πίνουν λιγότερο.
– Τότε οι συζητήσεις περιστρέφονταν γύρω από την πολιτική. Τώρα, γύρω από το ποδόσφαιρο και την οικονομική ανέχεια.
– Τότε στα ουζερί γινόταν φλερτ. Οι άνδρες ασχολούνταν με τις γυναικοπαρέες, τώρα είναι σαν να μην τις βλέπουν. Δεν ασχολείται κανείς.
– Τότε έρχονταν στα ουζερί κατά τις 12,00 και έφευγαν κατά τις 17,00 με δώδεκα . Τώρα έρχονται πότε μεσημέρι και πότε βράδυ η κυρίως έξοδός τους, ο μοναδικός προορισμός.
– Τότε το πρόβλημα του ιδιοκτήτη ήταν το νοίκι, τώρα είναι το ρεύμα που ισοφαρίζει το νοίκι.
– Τότε έπιναν περισσότερα ούζα, τώρα περισσότερο κρασί. 
