Χ.Μιχαλάκης και Ν. Παπαιωάννου “έτοιμοι” να δώσουν ζωή στο στοιχειωμένο χωριό στο Περτούλι

Πριν από λίγες ημέρες ο Πρύτανης του ΑΠΘ και Τρικαλινός Νίκος Παπαιωάννου επισκέφτηκε την πόλη των Τρικάλων με κύριο λόγο την Διήμερη Συνάντηση Στρατηγικού Σχεδιασμού του ΑΠΘ. Μια συνάντηση που λόγω εντοπιότητας πρότεινε ο ίδιος να διεξαχθεί στα Τρίκαλα όπως και έγινε. Το γεγονός πέρα από τα όποια  οφέλη δημιούργησε  για την πόλη των Τρικάλων, σηματοδότησε την έναρξη συζητήσεων καθώς ο Αντιπεριφερειάρχης Τρικάλων Χρήστος Μιχαλάκης  πέρα από όλα τα άλλα, αποκάλυψε στον Πρύτανη του Πανεπιστημίου ότι η Περιφέρεια Θεσσαλίας επεξεργάζεται σχέδιο για να ζωντανέψει τις κτηριακές εγκαταστάσεις του ΑΠΘ στο Περτούλι με προπομπό το  συνεδριακό κέντρο και με κύριο σκοπό να δώσει ανάπτυξη στην περιοχή και στον ευρύτερο ορεινό όγκο.

Η πρόταση του Χρήστου Μιχαλάκη παρουσιάστηκε στον Νίκο Παπαϊωάννου παρουσίας του Δασάρχη Περτουλίου Βασίλη Αλεξίου και του Γενικού Διευθυντή της Περιφερειακής Ενότητας Γιώργο Καρανάσιο αλλά και υπεύθυνους κοσμήτορες του Πανεπιστημιακού, οι οποίοι έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και εκφράστηκαν απόλυτα θετικά ως προς το εγχείρημα . Μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα ο πρύτανης θα ξαναέρθει στα Τρίκαλα για να επισκεφτεί τις εγκαταστάσεις στο Περτούλι ενώ παράλληλα ο Χρήστος Μιχαλάκης προσκαλέστηκε  από τους πρυτάνεις και κοσμήτορες να μεταβεί στην Θεσσαλονίκη όπου σε ειδική συνάντηση να παρουσιαστεί επίσημα στο ΑΠΘ η εξαιρετική πρόταση η οποία να στηριχτεί από όλες τις πλευρές ώστε να υπάρξει και βιοσιμώτητα ….

reportaz trikalaidees cz

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι στις αρχές του 1990 οι πανεπιστημιακοί κατέθεσαν πρόταση με φορέα υλοποίησης το ΑΠΘ όπου σε σύντομο χρονικό διάστημα κατασκευάστηκε ένα πρότυπο χωριό με Παραδοσιακά οικήματα, σπίτια, γραφεία, συνεδριακοί χώροι, υποσταθμός της ΔΕΗ για την εξασφάλιση παροχής ρεύματος και πολλ’ες άλλες τεχνικές υποδομές υποστήριξης …Η επένδυση των εκατομμυρίων για άγνωστο λόγο στα μέσα της υλοποίησης σταμάτησε και αργότερα εγκαταλείφθηκε αφήνοντας πίσω της τα κτήρια που διαφένονται στην φωτογραφία και βρίσκονται λίγο πάνω από το χωριό προσεγγίζοντας τα από τον υπάρχων δασικό δρόμο…

Αξίζει πάντως να αναφερθεί ότι η πρώτη προσπάθεια δημιουργίας πανεπιστημιακού δασικού χωριού στο δάσος Περτουλίου  πραγματοποιήθηκε στη δεκαετία του ’50. Τότε, το σχέδιο περιορίστηκε σ’ έναν πυρήνα κτηρίων, που περιελάμβανε το πανεπιστημιακό δασαρχείο, το δασοφυλάκειο, τη λέσχη και το σταθμό χωροφυλακής. Οι φοιτητές δασολογίας διέμεναν στο παλιό σανατόριο στην καρδιά του δάσους, ενώ για τους καθηγητές της σχολής, λίγο αργότερα προστέθηκε κτήριο σαλέ.

Το έργο εκείνο ανατέθηκε στον καθηγητή Δημήτριο Πικιώνη και ολοκληρώθηκε σε διάστημα τριών ετών, από το 1953 έως το 1956. Είναι από τα αγαπημένα του δημιουργού. Χαρακτηρίζεται από την άριστη προσαρμογή των κτηρίων, από πέτρα και ξύλο, στο δασικό περιβάλλον της περιοχής, ενώ η κλίμακα των κατασκευών εξυπηρετεί το μέτρο της ενότητας στα πλαίσια της φυσικής ολότητας.