Πρόβλημα διαχείρισης για το Χιονοδρομικό Κέντρο Περτουλίου

 

Το χιονοδρομικό κέντρο Περτουλίου, που ανήκει στη μονομετοχική εταιρεία του Δήμου Πύλης, αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα διαχείρισης, το οποίο απειλεί τη λειτουργία του, λόγω των οικονομικών απαιτήσεων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).

Το ΑΠΘ, το οποίο έχει δικαιώματα χρήσης του δάσους της περιοχής, ζητά από τη μονομετοχική εταιρεία 150.000 ευρώ εφάπαξ ποσό για τη λειτουργία του χιονοδρομικού κέντρου, καθώς και 15.000 ευρώ το χρόνο ως ετήσιο μίσθωμα. Οι απαιτήσεις αυτές προκύπτουν από την περιοχή όπου λειτουργεί το χιονοδρομικό, η οποία είναι μέρος του πανεπιστημιακού δάσους του Περτουλίου. Το δάσος αυτό παραχωρήθηκε στο ΑΠΘ το 1934 για ερευνητικούς σκοπούς, και τα 150 στρέμματα του χιονοδρομικού κέντρου ανήκουν στο πανεπιστήμιο, το οποίο όμως μέχρι πρόσφατα δεν είχε εγείρει οικονομικές απαιτήσεις για τη χρήση του.

Η κατάσταση φαίνεται να έχει αλλάξει με το νέο νόμο που καταργεί το δασικό ταμείο, το οποίο λειτουργούσε ανταποδοτικά προς την τοπική Κοινότητα Περτουλίου. Με τον νέο καθεστώς, το πανεπιστήμιο είναι πλέον υπεύθυνο για την επιβολή απαιτήσεων, οι οποίες όμως, σύμφωνα με τον πρόεδρο της μονομετοχικής εταιρείας, Κώστα Ούτρα, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να καλυφθούν, δεδομένου ότι το χιονοδρομικό κέντρο λόγω της κλιματικής αλλαγής λειτουργεί ελάχιστες ημέρες το χρόνο, εξαιτίας της περιορισμένης χιονόπτωσης.

Ο κ. Ούτρας ανέφερε ότι οι εκπρόσωποι του Δήμου Πύλης θα ταξιδέψουν στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να συναντηθούν με τις πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ σε μια ύστατη προσπάθεια να αποσυρθούν οι απαιτήσεις του πανεπιστημίου, οι οποίες απειλούν τη λειτουργία του χιονοδρομικού κέντρου.

Από την πλευρά της μονομετοχικής εταιρείας, έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες ενέργειες για τη συντήρηση και τις αδειοδοτήσεις, ώστε το χιονοδρομικό κέντρο να είναι έτοιμο να λειτουργήσει, εφόσον υπάρξει ικανοποιητική χιονόπτωση και αν επιλυθούν οι οικονομικές απαιτήσεις του ΑΠΘ. Ωστόσο, η εξέλιξη αυτή δημιουργεί ανησυχία για το μέλλον του χιονοδρομικού και τη βιωσιμότητα της λειτουργίας του, καθώς οι οικονομικές πιέσεις αυξάνονται, ενώ η κλιματική αλλαγή περιορίζει τις ημέρες λειτουργίας του.