Πέθανε ο Κώστας Σημίτης, σε ηλικία 88 ετών

Σύμφωνα με τον διοικητή του νοσοκομείου Κορίνθου, Γρηγόρη Καρπούζη, ο κ. Σημίτης μεταφέρθηκε από το εξοχικό του στους Αγίους Θεοδώρους στο νοσοκομείο τα ξημερώματα, χωρίς σφυγμό. Η διαπίστωση του θανάτου του έγινε κατά την άφιξή του στο νοσοκομείο. Ο κ. Καρπούζης επιβεβαίωσε την είδηση μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ.

Ο Κώστας Σημίτης υπήρξε μια από τις σημαντικότερες πολιτικές προσωπικότητες της σύγχρονης Ελλάδας, αφήνοντας πίσω του μια πλούσια πολιτική κληρονομιά.

Ήταν καθηγητής πανεπιστημίου και πολιτικός. Διετέλεσε πρόεδρος του ΠαΣοΚ (30 Ιουνίου 1996 – 8 Φεβρουαρίου 2004) και πρωθυπουργός από τις 18 Ιανουαρίου 1996 έως τις 10 Μαρτίου 2004.

Μετά την πτώση της Χούντας το 1974 υπήρξε από τους ιδρυτές του ΠαΣοΚ και ανέλαβε αρκετές υπουργικές θέσεις, όταν το κόμμα του ανέλαβε την εξουσία.

Στις 18 Ιανουαρίου του 1996 διαδέχτηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία έπειτα από ψηφοφορία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠαΣοΚ εκπροσωπώντας τον «εκσυγχρονιστικό» πόλο εξουσίας με κύριο στόχο την οικονομική μεταρρύθμιση της ελληνικής οικονομίας και την κοινωνική σύγκλιση της ελληνικής κοινωνίας με την «ισχυρή» Ευρώπη.

Στις 30 Ιουνίου 1996, λίγες μέρες μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Κώστας Σημίτης εξελέγη πρόεδρος του ΠαΣοΚ στο 4ο Συνέδριο του κόμματος. Επανεξελέγη πρωθυπουργός μετά τη νίκη του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 1996 και του Απριλίου 2000.

Ως πρωθυπουργός προώθησε μία μετριοπαθή εξωτερική πολιτική ταυτόχρονα με τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση του μεγάλου ελληνικού δημόσιου τομέα, στοχεύοντας σε μία οικονομική σταθερότητα σύμφωνα με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης[5]. Ως πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ αποριζοσπαστικοποίησε τον λόγο του κόμματος προκρίνοντας την πορεία της χώρας προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης[6]. Η δεύτερη θητεία του συνοδεύτηκε από την εφαρμογή μέτρων λιτότητας, με στόχο τη μείωση του πληθωρισμού και του εθνικού χρέους, καθώς και από προσπάθειες επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών για το Κυπριακό πρόβλημα στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής[5]. Μεταξύ των σημαντικότερων επιτυχιών της θεωρείται η ένταξη της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση το 2001.