Ο Τρικαλινός ηθοποιός Ζήσης Παπαιωάνου σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη για την τέχνη

Την τέχνη της υποκριτικής την είχε μυριστεί η μητέρα μου κι έτσι πηγαίναμε συστηματικά θέατρο. Κατεβαίναμε Αθήνα για να δώ θέατρο..Τέτοια βιώματα έχω σε νεαρή ηλικία..Το θέατρο με συγκινούσε βαθιά και μου χάραξε ανεξίτηλα βιώματα.

• Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι επαγγελματικά με την υποκριτική;

Απο το 2002 ξεκίνησα με θέατρο, στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κούν όπου έλαβα και δίπλωμα από τη σχολή, συνεργάστηκα με αξιόλογους καλλιτέχνες όπως ο Γιάννης Μπέζος,Γιάννης Μόρτζος,Διαγόρας Χρονόπουλος,Δεγαίτης Δημήτρης..Mετά μπήκα άθελά μου στην τηλεόραση, στο σήριαλ “Λούφα και Παραλλαγή”, στη σειρά στην ΕΡΤ1 στον ρόλο του Καψιμιτζή κάπου στο 2007,την αμέσως επόμενη χρονιά ξανά στην ΕΡΤ στην «Ζωή» του Καρυωτάκη και σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην διαφήμιση conn-x του ΟΤΕ.

• Κινηματογράφος ή θέατρο;

Τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι μόνο με τον Κινηματογράφο σε Ελλάδα και εξωτερικό… Οι ταινίες μου είναι: 2012 “Με χωρίς γυναίκες” σε σκηνοθεσία Σεϊτανίδης (βασικός ρόλος), 2012 “ThesonofGod” η αλλιώς «Magicmen», σε σκηνοθεσίαErez Tadmor και Guy Nattiv. Ρόλος: CLERK. Αγγλόφωνη ταινία,Ισραηλινή παραγωγή με βραβεία στο Χόλυγουντ, 2013 «Ξενία» του Πάνου Κούτρα σύντομος ρόλος, 2015 Symptom, Ρόλος Δευτεραγωνιστής σε σκηνοθεσία Άγγελου Φραντζή. Συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο 56ο Θεσσαλονίκης, στο Φεστιβάλ Τορίνο της Ιταλίας όπου μας έχουν κατατάξει στις 10 καλύτερες ταινίες της χρονιάς και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Ταινίες Μικρού Μήκους: 2013 «Απώλεια Ζωής» σκηνοθεσία Σίμος Τσεκούρας ρόλος ψυχολόγος γιατρός και μεσαίου μήκους, 2013 «TheMeal» σκηνοθεσία Σ. Λαντικός (πρωταγωνιστικός ρόλος).

• Ποια ήταν η καλύτερη και ποιά η χειρότερη εμπειρία σου ως τώρα;

Η καλύτερη;…είναι πολλές αλλά κάποιες θα έλεγα όταν βρίσκεσαι σε εξωτερικό γύρισμα έξω στον δρόμο γνωρίζεις κόσμο πέραν του συνεργείου..επικοινωνείς! Eπίσης, καλύτερη εμπειρία έχω πρόσφατα όταν βρεθήκαμε στα Φεστιβάλ της ταινίαςSymptom του Άγγελου Φραντζή..τεράστεια εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Η χειρότερη είναι στο θέατρο..θυμάμαι και γελώ ακόμη..στην παράσταση του Γιάννη Μπέζου στα Παντρολογήματα..μου άλλαξαν οι ηθοποιοί τα καθίσματα και εκεί που περπατούσα κάνοντας δράση στο σανιδι – ανάποδα – απειλητικά με μία ηθοποιό ξαφνικά αντί να προσγειωθώ στην γνωστή καρέκλα..προσγειώθηκα στο πάτωμα..ο κόσμος γέλασε με γέλιο διαρκείας και εγώ συνέχισα σαν τα ήταν ενταγμένο στον ρόλο..

Με την πρωταγωνίστρια Κάτια Γκουλιώνη και τον σκηνοθέτη Άγγελο Φραντζή, της ταινίας “Symptom”.

• Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;

Δεν είμαι ο Superman να το παίζω αήττητος. Όλοι έχουμε φοβίες ακόμη και αν δεν τις παραδεχόμαστε ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό. Εγώ την έχω παραδεχθεί και γιατί να την κρύψω την φοβία; Φοβάμαι πολύ τ’ αεροπλάνα..Και για να γνωρίζετε έχω πετάξει ρόλους..Κάνω ξένο Cinema αλλά εώς εκεί που φτάνει το Eurotrein.

• Σε τι κοινό θέλεις να απευθύνεσαι ;

Δέν θέλω να θέσω όρια..Όλοι μπορούν να δούν την Τέχνη μας.

• Τι θα έλεγες σε κάποιον/α που θέλει να μπει στον χώρο;

Πολλοί με ρωτούν..όλα αυτά τα χρόνια..Τώρα για την Ελλάδα είναι δύσκολο λόγο κρίσης..εκτός αν είσαι και καθηγητής στην Παιδαγωγική του Θεάτρου ολοκληρωμένος ηθοποιός με δίπλωμα, όπως εμείς οι απόφοιτοι του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κούν και μπορούμε να διδάξουμε..Γι’αυτό τον λόγο είμαι στο άνοιγμα Εκδοτικού Οίκου για ηθοποιούς και όχι μόνο..Θέλω ο ηθοποιός να μην είναι το μπαλάκι και το παιχνίδι κανενός. Αν λοιπόν κάποιος θέλει να γίνει ηθοποιός, θα πρέπει να κάνει τις αντίστοιχες θυσίες. Δηλαδή να σπουδάσει σε μια καλή σχολή θεάτρου, να διαβάζει πάρα πολύ και πάρα πολλά ώστε να καλλιεργήσει το πνεύμα του, να είναι αξιόπιστος με το πρόγραμμα του ως ηθοποιός και φυσικά κοινωνικός άνθρωπος.

• Τι σημαίνει τέχνη για σένα;

Η Τέχνη συχνά μας ταξιδεύει και μας οδηγεί σε μονοπάτια και δρόμους άγνωστους στη ζωή μας. Μέσα από τη διέγερση των αισθήσεων..Τέχνη είναι η ικανότητα του ανθρώπου να εκφράζεται..Tην Τέχνη την οποία κάνουμε πρέπει πρώτα να την αναζητήσουμε μέσα μας και έπειτα γύρω μας..Είναι ζωντανός οργανισμός ,έχει υπόσταση με λίγα λόγια. Είναι η νόηση της ψυχής και του σώματος.Αυτή την στιγμή ζώ Καλαμπάκα στα όμορφα Μετέωρα..κάνω ταινίες στο εξωτερικό αλλά και στην χώρα μου ,συναναστρέφομαι με δημοσιογράφους και είμαι μια χαρά..ζώ την κάθε μου στιγμή με τέχνη και έτσι όπως την θέλω.

Με τον Τάσο Γιαννόπουλο σε παράσταση “Παντρολογήματα”, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου – Θέατρο Τεχνης Καρολος Κουν

• Τι ετοιμάζεις αυτόν τον καιρό και που μπορούμε να σε απολάυσουμε;

Βγήκε στους Κινηματογράφους η 5η μου ταινία “Symptom” σε σκηνοθεσία Άγγελος Φραντζής..σε Ελλάδα & εξωτερικό. Παίζω σε όλη την ταινία. Στο εξωτερικό μας κατατάσσουν ως η καλύτερη ταινία της χρονιάς… σε αρκετές χώρες… με κολακεύει αλλά έως εκεί..είμαι προσγειωμένος .. Κάνοντας Θρίλερ ένα πράγμα μου έρχεται στο μυαλό: Οι ηθοποιοί υποφέρουν, οι θεατές όμως απολαμβάνουν!! Διδάσκω επίσης την Παιδαγωγική του Θεάτρου..Κοιτίδες Πολιτισμού..ήμουν και στα Ανοικτά Πανεπιστήμια σε αρκετές Ακαδημίες της χώρας. Αυτόν τον καιρό είμαι στα σκαριά για την ´Ιδρυση Εκδοτικού Οίκου για Ηθοποιούς και μη.

• Πως ταυτίζεται η ταινία/ο ρόλος σου στην εποχή που ζούμε;

Ως Ζήσης που υποδύομαι γνωστό ρόλο στην ταινία αυτή, θα μπορούσα να πω πως είναι ένας από τους πιο ωραίους ρόλους που έχω κληθεί να υποδυθώ, είτε στο cinema είτε στην τηλεόραση .. Στο «Σύμπτωμα» ο Φραντζής, μας έχει να μοιάζουμε πως είμαστε τυλιγμένοι σε αινίγματα. Αινίγματα που αμπαλάρονται αινίγματα με γρίφους. Και αυτό είναι κάτι το συναρπαστικό.

Σκηνή από την ταινία «Symptom»

• Η εποχή που ζούμε δηλαδή είναι αινιγματική ;

H ζωή είναι απρόβλεπτη και αυτό είναι το ωραίο.Όλα τα ωραία είναι μυστήρια-και αινιγματικά! Οπότε: εξαρτάται την περίσταση..

• Χρειάζεται να λύνουμε τα αινίγματα, η μήπως όχι;

Kάποια τα λύνουμε και κάποια μένουν άλυτα..Γιατί θέλουμε να μείνουν έτσι…Έτσι για την γοητεία!

Σ ‘ευχαριστόυμε πολύ Ζήση για την ευκαιρία που μας έδωσες να σε γνωρίσουμε καλύτερα και σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία σε οτι κι αν κάνεις!