Ο νόμος του Μέρφι και οι κύκλοι αλλαγής στην πολιτική και τα συλλογικά Όργανα-Παράδειγμα το Επιμελητήριο Τρικάλων

Ο Νόμος του Μέρφι, με τη βασική του αρχή πως “αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει”, φαίνεται να βρίσκει εφαρμογή όχι μόνο στην καθημερινότητά μας αλλά και στη δημόσια ζωή, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου η εξουσία και οι διοικητικές θέσεις αλλάζουν χέρια. Στην πολιτική, στα συλλογικά όργανα και σε φορείς όπως τα επιμελητήρια, η εναλλαγή σκυτάλης δεν είναι μόνο αναγκαία, αλλά και επιβεβλημένη για την ανανέωση των ιδεών και την αποφυγή φθοράς.

Ο κύκλος της εξουσίας και το «τέλος εποχής

Όταν κλείνει ένας κύκλος εξουσίας, συχνά παρατηρείται το φαινόμενο οι παλαιότεροι να δυσκολεύονται να αποχωρήσουν, παρά τα σημάδια που δείχνουν πως η πορεία τους ολοκληρώθηκε. Μακροχρόνια θητεία σε διοικητικούς θεσμούς δημιουργεί «πλοκάμια» που, αν και αρχικά εξυπηρετούν το κοινό καλό, με την πάροδο του χρόνου μετατρέπονται σε δομές αλαζονείας. Το αποτέλεσμα; Το όραμα συχνά αντικαθίσταται από τη διατήρηση της εξουσίας για την εξουσία.

Αυτή η προσκόλληση στην καρέκλα συνήθως δεν γίνεται αντιληπτή από τους ίδιους τους κατέχοντες τη θέση, αλλά η κοινωνία το διαισθάνεται. Όταν η αλλαγή γίνει αναπόφευκτη, το νέο πρόσωπο που αναλαμβάνει τα ηνία φέρνει μαζί του φρέσκες ιδέες, ανανεώνει τις προσδοκίες και δημιουργεί ελπίδες για μια πιο δυναμική και αποδοτική συνέχεια.

Το παράδειγμα του Επιμελητηρίου Τρικάλων

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Επιμελητήριο Τρικάλων, όπου η αλλαγή διοικητικής σκυτάλης αποτελεί σημείο αναφοράς. Η νέα διοίκηση καλείται να αφήσει πίσω της τις παθογένειες του παρελθόντος και να διαμορφώσει μια σύγχρονη στρατηγική για την ανάπτυξη της τοπικής επιχειρηματικότητας. Το «παλιό» έκανε τον κύκλο του, αφήνοντας κληρονομιά αλλά και «αγκυλώσεις».

Η μετάβαση, όμως, δεν είναι ποτέ εύκολη. Ο σεβασμός στο έργο όσων υπηρέτησαν στο παρελθόν είναι απαραίτητος, όπως και η αυτογνωσία από πλευράς αυτών που αποχωρούν. Το «ψηλά το κεφάλι» κατά την αποχώρηση είναι δείγμα ηγετικής ωριμότητας και όχι αδυναμίας.

Η φυσική τάξη των πραγμάτων

Η ιστορία έχει δείξει πως καμία εξουσία, καμία διοίκηση και κανένας θεσμός δεν μένουν ακλόνητοι στο πέρασμα του χρόνου. Η αλλαγή είναι αναπόφευκτη και αναγκαία για την επιβίωση και την εξέλιξη. Όπως λέει και το ρητό, «όποιος δεν μπορεί να προσαρμοστεί στις αλλαγές, χάνεται».

Σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής, η πρόκληση είναι διπλή: οι αποχωρούντες να το κάνουν με αξιοπρέπεια και οι νεοεισερχόμενοι να δείξουν ότι μπορούν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες που γεννούν. Στην περίπτωση του Επιμελητηρίου Τρικάλων, η νέα διοίκηση έχει μπροστά της την ευκαιρία να αποδείξει ότι η αλλαγή δεν είναι μόνο συμβολική, αλλά ουσιαστική και αποτελεσματική.

Αν κάτι μας διδάσκει ο Νόμος του Μέρφι, είναι ότι η ανανέωση και η εναλλαγή είναι μονόδρομος για την πρόοδο – και, όπως όλα δείχνουν, αυτός ο κανόνας θα συνεχίσει να ισχύει, είτε τον αποδεχόμαστε είτε όχι.