“Ο Ντίνος, ο Νίκος και οι… Τρικαλινοί μετασχηματισμοί”

Στην πόλη των Τρικάλων, εκεί όπου η τεχνολογία συναντά την παραδοσιακή γαστρονομία  και η τέχνη μπλέκεται με τις καθημερινές κουβέντες στα καφέ της Ασκληπιού, ξεχωρίζουν δύο φιγούρες που θα μπορούσαν άνετα να είναι χαρακτήρες από ταινία του Κουστουρίτσα – με ένα touch από ελληνικό cult κινηματογράφο.

Ο πρώτος, ο Ντίνος Κασουδάκης, φωτογράφος – αλλά όχι απλώς φωτογράφος. Ο Ντίνος είναι ο «μάγος του φακού», ο άνθρωπος που μπορεί να βγάλει καλλιτεχνικό πορτραίτο ακόμα και σε περιστέρι που τρώει ψίχουλα στην πλατεία. Με την κάμερά του έτοιμη και το βλέμμα του πάντα λίγο πιο βαθύ απ’ όσο χρειάζεται, αποτυπώνει τη ζωή των Τρικάλων με έναν τρόπο που κάνει το απλό, επικό. Και αν τον πετύχεις στον δρόμο, με τα χαρακτηριστικά του γυαλιά και το λουκ που θυμίζει έναν boho ποιητή με αποστολή, σίγουρα θα σε σταματήσει για να σου πει «κάτσε λίγο, έτσι όπως είσαι τώρα είσαι εικόνα».

Δίπλα του, ο Νίκος Μαργαρίτης – φαρμακοποιός εκ πρώτης όψεως, αλλά στην καρδιά του καλλιτέχνης, performer και λίγο… αλχημιστής. Στο φαρμακείο του δεν πας μόνο για Depon – πας για έμπνευση, για συζήτηση, και με λίγη τύχη για να δεις κάποια αυτοσχέδια καλλιτεχνική παρέμβαση μεταξύ βιταμίνης C και καλλυντικών. Με αμφίεση που κάνει τα περιοδικά μόδας να αισθάνονται ντεμοντέ και με λόγο γεμάτο πάθος για τη ζωή, τη δημιουργία και την αισθητική, ο Νίκος δεν περνάει απαρατήρητος – αλλά ποτέ δεν προκαλεί.

Ο ένας μιλάει με εικόνες, ο άλλος με χρώματα και λόγια. Και οι δύο, ένας ύμνος στην ατομική έκφραση – και η σιωπηλή τους επιτυχία; Δεν ενόχλησαν ποτέ κανέναν. Αντιθέτως, με τη διακριτική τους παρουσία, αποτελούν τις μικρές, καθημερινές υπενθυμίσεις ότι ακόμα και στην πιο «κανονική» πόλη, υπάρχει χώρος για διαφορετικότητα, για καλλιτεχνική ματιά και για το απλό θαύμα του να είσαι ο εαυτός σου.

Άλλωστε, στα Τρίκαλα, αν δεν βγεις μια φωτογραφία από τον Ντίνο ή δεν πάρεις μια δόση καλλιτεχνικής φιλοσοφίας από τον Νίκο, είσαι απλώς τουρίστας