Φαίνεται πως η πολιτική σκηνή στην Ελλάδα εισέρχεται σε περίοδο έντονων ζυμώσεων. Το θέμα των Τεμπών εξακολουθεί να επηρεάζει το πολιτικό κλίμα, με την κυβέρνηση να δέχεται διαρκείς πιέσεις. Οι πολίτες εκφράζουν τον θυμό τους, ενώ το διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα λειτουργούν ως καταλύτης για την ενίσχυση της λαϊκής αγανάκτησης.
Παρά την κοινωνική ένταση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξακολουθεί να κρατά δημοσκοπικό προβάδισμα, κυρίως λόγω της απουσίας μιας ισχυρής εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης. Οι πιθανές πολιτικές συμμαχίες της αντιπολίτευσης φαίνονται αδύναμες ή ετερόκλητες, γεγονός που δημιουργεί αμφιβολίες για τη δυναμική τους.
Η πολιτική φθορά του κυβερνητικού στρατοπέδου είναι εμφανής, αλλά το ερώτημα παραμένει: ποιος μπορεί να αξιοποιήσει τη συγκυρία και να κεφαλαιοποιήσει την κοινωνική δυσαρέσκεια; Οι επόμενοι μήνες θα δείξουν αν η φλόγα της αγανάκτησης μπορεί να μετατραπεί σε πολιτική ανατροπή ή αν η κατάσταση θα παραμείνει στάσιμη, με τη δυσαρέσκεια να εκτονώνεται χωρίς ουσιαστικές αλλαγές.
Έτσι, όμως, γράφεται η ιστορία
Είναι χαρακτηριστικό πως πολλές φορές, εκεί που κάποιος νομίζει πως είναι πανίσχυρος, ένα απρόοπτο γεγονός μπορεί να τον ρίξει στο καναβάτσο. Προς το παρόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξακολουθεί να διατηρεί προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις, κυρίως λόγω της έλλειψης ισχυρού αντιπάλου.
Η λαϊκή οργή είναι δεδομένη, αλλά την ίδια στιγμή, για πολλούς είναι δύσκολο να φανταστούν μια κυβέρνηση με κορμό τον Ανδρουλάκη, τον Φάμελλο, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου ή τον Χαρίτση, σε ένα ευρύ – και μάλλον ετερόκλητο – αντιμητσοτακικό μέτωπο. Το επιχείρημα «άσε, μάστορα, δώκαμε» ακούγεται συχνά στις συζητήσεις των πολιτών, που βλέπουν εναλλακτικές προτάσεις διακυβέρνησης αλλά χωρίς το απαιτούμενο ειδικό βάρος.
Από την άλλη, προσωπικότητες όπως η Λατινοπούλου μπορεί να «τσιμπάνε» ποσοστά, αλλά το ερώτημα της ηγετικής ικανότητας παραμένει. Ο δε Κυριάκος Βελόπουλος, παρά την πιστή του εκλογική βάση, δείχνει σημάδια κόπωσης και πολιτικής φθοράς.
Σε κάθε περίπτωση, οι επόμενοι μήνες θα κρίνουν πολλά. Ο Φεβρουάριος ίσως αποδειχθεί καυτός – και όχι λόγω καιρού.
Σε κάθε περίπτωση, το πολιτικό θερμόμετρο ανεβαίνει. Και όπως πάντα, η ιστορία γράφεται στις λεπτομέρειες.
