Κυνηγώντας το hygge, το συστατικό της ευτυχίας !
Οι Δανοί είναι κάθετοι στο ότι αυτή η μικρή λέξη ευθύνεται για την ευτυχία τους και το επιδιώκουν με πάθος και μανία κάθε στιγμή στη ζωή τους 
Μία λέξη εδώ και καιρό διατρέχει τη Δανία και παρά το γεγονός ότι δεν μεταφράζεται, όχι επακριβώς τουλάχιστον, ευθύνεται για την ευτυχία των Δανών, που τα καλά που φέρνει αυτή η λέξη τα αναζητούν, σχεδόν τα καταδιώκουν με πάθος και μανία. Τι είναι “hygge”, λοιπόν και από την Κοπεγχάγη μέχρι τα δανέζικα χωριά το κυνηγούν και πιστεύουν ακράδαντα ότι ευθύνεται για την καλή τους διάθεση. “Hygge”, όπως εξηγεί ο ιδιοκτήτης του πιο δημοφιλούς καφέ της Κοπεγχάγης, είναι ταυτόχρονα η ποιότητα των τόπων, των ανθρώπων, των αντικειμένων που ο συνδυασμός τους μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους. “Μπαίνεις κάπου και αυτό που αντικρίζεις, αγγίζεις, οσφραίνεσαι, κάτι σου θυμίζει. Σε κάνει να νιώθεις βολικά. Αυτή είναι η λέξη. Βολικά. Σαν παλιό σινεμά. Σα να ξέρεις ότι εκεί που πας θα βρεις κόσμο που γνωρίζεις, κι ας μη συμβεί αυτό. Ακόμη κι αν το μέρος είναι άδειο, να ξεχειλίζει από ζωή, να μη νιώθεις μόνος και να νιώθεις άνετα και βολικά, σε περιβάλλον που συμπεριφέρεται σαν να σε αγκαλιάζει”, λέει ο Jeppe Trolle Linnet, ο οποίος έχει εκδώσει και μία – από τις πολλές – διδακτορική διατριβή επί του θέματος, το οποίο συνοψίζεται στο εξής απλό: “Hygge: Ο δανέζικος τρόπος για να ζεις καλά”, κοινώς μία καθημερινή γιορτή στις μικροαπολαύσεις και στις αποδράσεις από το σκληρό εργασιακό πρόγραμμα που στραγγαλίζει τους σύγχρονους ανθρώπους.
Αυτός ο τρόπος, – του να χαλαρώνεις, να νιώθεις καλά, να ξεχνιέσαι για λίγο, να είσαι σίγουρος ότι για λίγο τίποτα δεν θα σε στενοχωρήσει – διδάσκεται πλέον ως πρακτική σε καφέ της Δανίας. Είναι μία συνεχής προσπάθεια, σα να εκπαιδεύεσαι στο να κακομαθαίνεις τον εαυτό σου, με τους σωστούς τρόπους και από τον σωστό δρόμο. Σύμφωνα με άρθρο του “Guardian” το “hygge” εκτός από βιοθεωρία, είναι και κάτι σαν μια μικρή συνωμοσία μεταξύ των Δανών. “Hygge” μπορεί να είναι μια νύχτα με ζεστή σοκολάτα και φίλους σε ένα δωμάτιο με τζάκι και φωτισμό κεριών, μπορεί να είναι μια ποδηλατάδα και ένα απρογραμμάτιστο πικ νικ μεταξύ συναδέλφων που τέλειωσαν νωρίς από τη δουλειά τους, ή μια μικρή συντροφιά που για ένα απόγευμα θα κάνει ό,τι θέλει, όπως θέλει με έναν όρο: δεν θα διαφωνήσει ή δεν θα πει το λάθος πράγμα, δεν θα αναφερθεί στη δουλειά ή στα προβλήματα που αντιμετωπίζει, δεν θα φέρει τίποτα “τοξικό” στην παρέα, διαλύοντας -ούτε για μια στιγμή – την ξένοιαστη ατμόσφαιρα.
Πηγή: www.lifo.gr
