Η συγγραφέας Έρη Μαυρογιάννη μας αποκαλύπτεται από το Α ως το Ω!

Η Έρη Μαυρογιάννη, είναι η Τρικαλινή δημοσιογράφος – συγγραφέας που μας παρουσίασε την πρώτη της συγγραφική δουλειά στις 10 Μαρτίου με τίτλο « Όπου η ζωή… στο κόκκινο» από τον εκδοτικό οίκο ΟΣΤΡΙΑ και μας εντυπωσίασε με το είδος της γραφής και το συναίσθημά της.Ένα βιβλίο το οποίο σύμφωνα με τη συγγραφέα πρεσβεύει «Την αγάπη μου για τις γυναίκες εκείνες που παλεύουν με όποιο τρόπο να γίνουν μητέρες. Πρεσβεύει την αγάπη μου για τις μητέρες εκείνες που προσπαθούν να γίνουν κι άλλο… κι άλλο… και όσο μπορούν, ακόμα πιο δυνατές, για να στηρίζουν τα παιδιά τους».

Η συγγραφέας Έρη Μαυρογιάννη μας αποκαλύπτεται από το Α ως το Ω!

Α = Αγάπη… Θα μπορούσα να μιλάω ώρες ατελείωτες για την αγάπη – με κείμενα μέσα από το βιβλίο μου – « Όπου η ζωή… στο κόκκινο», καθώς είναι ένα βιβλίο που μιλάει για την αγάπη. Αλλά θα σου απαντήσω μ΄ένα μότο μου που είναι τρόπος ζωής πια. Έχεις γεννηθεί για κάτι περισσότερο από το να πηγαίνεις στη δουλειά, να πληρώνεις λογαριασμούς και να πεθάνεις. Αυτή είναι η άλλη πλευρά των ανθρώπων που ξέχασαν ν΄αγαπούν. Ένας άνθρωπος δεν αγαπάει τους άλλους, αν δεν αγαπήσει πρώτα τον εαυτό του. Εγώ πήρα υπερβολική αγάπη από τους γονείς μου από μικρή. Μ΄έκαναν ν΄αγαπώ τον εαυτό μου γι΄αυτό που είμαι σε κάθε φάση της ζωής μου. Οπότε και αγαπώ ακόμα κι εκείνους που δεν με αγαπούν. Αγαπώ σημαίνει: ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ τον άλλο όπως είναι.

Β = Βιώματα…Το καλύτερο η γέννηση των παιδιών μου. Τα υπόλοιπα ήταν σκληρά. Ένας συνεχόμενος αγώνας ν΄αποδείξω ότι αξίζω σαν άνθρωπος. Με αμφισβήτησαν πολλοί. Μ΄έστησαν στον τοίχο. Με μαχαίρωσαν πισώπλατα κι εγώ ακόμα προσπαθούσα ν΄αποδείξω πώς αξίζω. Τώρα πια, δεν έχω ν΄αποδείξω τίποτα και σε κανέναν. Τίποτα όμως δε με λύγισε περισσότερο από την πρώτη μου είσοδο στην πτέρυγα της Παιδοκαρδιοχειρουργικής στο Ωνάσειο. Το γεγονός αυτό αναφέρω και στο δεύτερο βιβλίο μου «Όπου η ζωή… στο μαύρο», που αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Οκτώβρη. Εκεί έκλαψε και η δική μου η καρδιά.

Γ = Γυναίκα… Κανόνας: Όταν τα έχεις χάσει όλα, μπες στο παιχνίδι και ξαναπαίξε. Θεωρώ πως μια γυναίκα χωρίς επάγγελμα έχει δύο επιλογές. Ή το γάμο ή την πορνεία. Και για ν΄αποφύγω και τα δύο, μπήκα και πάλι στο παιχνίδι και έπαιξα σαν γνήσιο θηλυκό. Είμαι δυνατή, άκαμπτη εκεί που πρέπει, ρεαλίστρια όσο και αν πονάει και αδιαπραγμάτευτη όταν ξέρω πώς μπορώ. Με διακατέχει το αίσθημα της δικαιοσύνης. Ευαίσθητη όταν αγγίζουν την ψυχή μου. Τολμηρή όσο και ένας κασκαντέρ. Δε φοβάμαι τίποτα παρά μόνο το Θεό. Πλέον κλαίω σπάνια.

Δ = Δημοσιογραφία… Ένας έρωτας που δεν πεθαίνει. Εγώ βέβαια ήθελα να σπουδάσω αρχαιολόγος. Ο πατέρας μου όμως, ως πρώην καμεραμάν στη ΕΡΤ και ραδιοπειρατής επί Χούντας, έβγαλε το απωθημένο του επάνω μου. Μου κόλλησε το μικρόβιο των ΜΜΕ και από τα 13 μου χρόνια ασχολήθηκα με το ραδιόφωνο. Έπειτα σπούδασα δημοσιογράφος αλλά εργάστηκα ελάχιστα. Τα πολιτικά συμφέροντα βλέπεις. Απολύθηκα από την εφημερίδα που εργαζόμουν. Τελικά κατέληξα στη συγγραφή με την ελευθερία του λόγου να με διακατέχει, αποφεύγοντας τον κιτρινισμό, ως ένα ελεύθερο πνεύμα. Στα 37 μου χρόνια μπορώ να πω πώς η δημοσιογραφία μου λείπει. Αν είχα επιλογή θα ήμουν πολεμική ανταποκρίτρια.

Ε = Έρωτας… Ο έρωτας γεμίζει το ψυγείο. Το δικό μου είναι πάντα άδειο. (χιούμορ κάνω.) Αν τον σκεφτώ με το συναίσθημα ο έρωτας είναι σαν ένα αστρικό ταξίδι που σε οδηγεί στο σύμπαν. Κατά τ΄άλλα σαν πράξη είναι καθαρά οργανική ανάγκη. Πλέον δεν έχω ανάγκη ούτε το ένα ούτε το άλλο, γιατί φοβάμαι τις τοξικές σχέσεις. Όσο κοινωνική φαίνομαι, τόσο μοναχική είμαι. Συνήθως ο έρωτας είναι δίπλα μας αλλά εμείς δεν τον βλέπουμε.

Ζ = Ζωή… Η ζωή μου ολόκληρη είναι οι δίδυμες κόρες μου. Παίρνω ζωή και δύναμη μόνο από αυτές. Πριν ένα χρόνο βρέθηκα με το ένα πόδι στον τάφο και τότε εκτίμησα τη ζωή αλλιώς. Αν δεν πήγαινα τότε στο γιατρό σήμερα δεν θα μιλούσαμε. Φοβήθηκα τότε μην πεθάνω και δεν προλάβω να τις δω όπως ονειρεύονται. Από εκείνη την ήμερα των αποτελεσμάτων της βιοψίας, που ευτυχώς όλα πήγαν καλά, ορκίστηκα στον εαυτό μου να με προσέχω τακτικά γιατί είδα το φόβο στα μάτια των παιδιών μου.

Η = Ήθος… Το ήθος είναι οι πράξεις μας και οι σιωπές μας. Χωρίς τυμπανοκρουσίες αν δεν έχεις κάτι να πεις. Το ήθος καθορίζει την εξέλιξή μας.

Θ = Θέλω… Να προσφέρω στους συνανθρώπους μου και στην πόλη μου. Θέλω ο κόσμος να με πλησιάζει και ν΄ακούω τα προβλήματά τους και όπου μπορώ να βοηθάω. Θέλω η Ελλάδα σύντομα να φτάσει στο σημείο να προσφέρει ένα δίκαιο σύστημα υγείας σε όλους τους Έλληνες φτωχούς και μη. Ασφαλισμένων και μη. Ιδιωτικών και μη νοσοκομείων. Να ζούμε όλοι με αξιοπρέπεια, αφού είμαστε η τριτοκοσμική χώρα της Ε.Ε. Τί ντροπή!

Ι = Ιδέες… Μακάρι να είχα τόσα χρήματα για να τα προσφέρω για τη θεραπεία των φτωχών και άπορων παιδιών. Και αφού χρήματα δεν έχω, έχω μια ιδέα. Έναν σύλλογο σε Θεσσαλικό επίπεδο για τα παιδιά με συγγενή καρδιοπάθεια. Καλώ γονείς τέτοιων παιδιών και την πολιτεία να κάνει μια ιδέα πραγματικότητα. Δε θέλω σε καμία περίπτωση το ρόλο της Προέδρου. Θέλω απλά να βοηθήσω ως μάνα ενός τέτοιου παιδιού.

Κ = Κόκκινο… « Όπου η ζωή… στο κόκκινο» της καρδιάς και της αγάπης. «Ώσπου στο τέλος ένιωσα κι ας πα να μ΄έλεγαν τρελό ότι από ένα τίποτα γίνεται ο παράδεισος» Οδ. Ελύτης.

Λ = Λάθος… Τα αγαπώ. Μου έμαθαν να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Δεν μετανιώνω για τίποτα.

Μ = Μητέρα… Έγινα με τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε και μου έδωσε παιδιά με πίστη και αγώνα. Είμαι δοτική και υπερπροστατευτική με τις κόρες μου. Και φίλη αλλά και μάνα. Τις μεγαλώνω μόνη μου, από τα 2 τους έτη ως μονογονεική οικογένεια.

Ν = Νιώθω… Νιώθω θυμό αλλά όχι μίσος. Νιώθω πως στα 37 μου χρόνια τα έχω βρει με τον εαυτό μου, ξέρω ποιά είμαι, τι θέλω και όποιος αντέχει ακολουθεί. Νιώθω γεμάτη γιατί έχω ζήσει πολλά στη ζωή μου. Και τα υπερπολυτελή και το τίποτα.  Νιώθω πώς τώρα έχει έρθει η στιγμή να κάνω βήματα σε τοπικό επίπεδο με την πολιτική. Είναι μια εσωτερική ανάγκη για τις Δημοτικές εκλογές. Νιώθω ευτυχισμένη και αυτό το χρωστάω στο αναγνωστικό κοινό μου. Σας ευχαριστώ!

Ξ = Ξενοφοβία… Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτή η λέξη. Μόνο που λυπάμαι εκείνους που εξαναγκάζονται να μεταναστεύουν και μαζί και εμάς. Ξενοφοβικός είναι μόνο ο ρατσιστής. Εγώ κάνω παρέα με όλον τον κόσμο. Έτσι μ΄έμαθαν οι γονείς μου.

Ο = Όνειρα… Έχω ένα όνειρο. Τα δύο μου βιβλία « Όπου η ζωή… στο κόκκινο» και « Όπου η ζωή… στο μαύρο» να γίνουν σενάριο για τηλεοπτική σειρά. Σκοπεύω να το δουλέψω το χειμώνα και βλέπουμε… Κατά τ΄άλλα, όλα μου τα όνειρα έχουν να κάνουν αποκλειστικά με τις κόρες μου.

Π = Πάθος… Παθιάζομαι όταν ερωτεύομαι, όταν έχω δίκιο, όταν δημιουργώ, όταν γράφω, όταν μαγειρεύω, όταν στοχεύω.

Ρ = Ρίζες… Εδώ και δέκα χρόνια ερευνώ μια ιστορία, ένα γεγονός. Τον Εμφύλιο πόλεμο. « Έπεσε» εν καιρώ πολέμου ο αδερφός του παππού μου, ανθυπολοχαγός Χριστόφορος Σβάνας, για την ελευθερία της πατρίδος. Νιώθω υπερήφανη.

Σ = Συγγραφή… Η ζωή μου. Η μοναξιά μου. Η καλύτερη ψυχανάλυση του εαυτού μου. Οι υπέροχες συζητήσεις με τους ήρωές μου. Γράφω συνεχώς. Από το 2000 μέχρι σήμερα. Ήταν στόχος ζωής η έκδοση ενός βιβλίου. Δύσκολη δουλειά, όμως συναρπαστική. Η συγγραφή σε κάνει να μην βαριέσαι ποτέ τη ζωή. Η Βιρτζίνια Γούλφ είπε « Εμείς που γράφουμε είμαστε τυχεροί. Ζούμε ανάμεσα σε δύο ζωές. Τη φανταστική και την πραγματική». Συμφωνώ απόλυτα.

Τ = Τρίκαλα… « Μικρό Παρίσι». Μια πόλη μαγική και ερωτική που εξελίσσεται ραγδαία. Οι άνθρωποι της με ποιότητα, κουλτούρα, ανήσυχοι, προσεγμένοι και αιώνιοι Τρικαλινοί. Ευχαριστώ το Θεό που με «προσγείωσε» στα Τρίκαλα.

Υ = Υποκρισία… Όταν λες ναι να είναι ναι. Και όταν λες όχι να είναι όχι. Ούτε ίσως ούτε μπορεί. Από την υποκρισία έγινα και σκληρή. Δεν ήμουν έτσι. Και όταν λες σ΄αγαπώ να το εννοείς. Αλλιώς μη μιλάς καθόλου.

{ η φωτογράφηση έγινε στον προσωπικό της χώρο παρέα με τις φίλες και το αγαπημένο της βιβλίο}

Φ = Φίλοι… Δεν έχω έναν και δύο. Έχω πολλούς και καλούς φίλους. Από τα παιδικά μου χρόνια, τα φοιτητικά, φίλους που γνώρισα από τις δουλειές μου και τη συγγραφή. Ήταν μαζί μου στα δύσκολα και στα όμορφα. Τους φίλους μου τους νιώθω οικογένειά μου. Άρα έχω πολλά «αδέρφια» ως μοναχοπαίδι. Κάποιοι με πλήγωσαν, αλλά τους αγαπώ. Αν χάσω τους φίλους μου, θα νιώσω ένα απέραντο κενό. Νιώθω ευλογημένη που τους έχω στη ζωή μου. Τους πονάω, τους νοιάζομαι.

Χ = Χαρά… Η επαφή μου με τον κόσμο και τα παιδιά. Γίνομαι και εγώ παιδί μέσα από τις συζητήσεις μου με αυτά και χαίρομαι πολύ γι΄αυτό.

Ψ = Ψεύτικο… Απεχθάνομαι τις ψεύτικες υποσχέσεις, τα ψεύτικα χαμόγελα, τις ψεύτικες φιλοφρονήσεις. Αντιλαμβάνομαι όλα αυτά και δεν μιλάω. Αποχωρώ ήσυχα όταν άλλο δεν μπορώ να πληγώνω τον εαυτό μου.

Ω = Ώρες ηρεμίας… Οι αγκαλιές και τα φιλιά με τις κόρες μου. Στο χωριό με τους γονείς μου. Συζητήσεις με φίλους. Ο Ευρωπαικός κινηματογράφος. Βόλτα μόνη με το αυτοκίνητο ακούγοντας αγαπημένη μουσική. Ένα βιβλίο του Κοέλιο το «Ζαχίρ». Το γαλάζιο της θάλασσας. Όταν βάζω το κλειδί πίσω από την πόρτα του σπιτιού μου και τότε ποιος είσαι όταν δεν σε βλέπει κανείς; Τσιγάρο, καφές και οι ήρωες μου. Η συγγραφή!

Από την Αλεξάνδρα Τάμπου

Φωτογραφία Λένα Μαγκούτα,Επιμέλεια Ελισάβετ Δόλια