Ο Andrés Reisinger λατρεύει το ροζ. Ο φόρος τιμής του στις ιδιόρρυθμες αποχρώσεις του ροζ εκδηλώνεται σε μια σειρά ψηφιακών έργων τέχνης που επαναπροσδιορίζουν μεγάλες πόλεις με μοναδικά, απτά, χνουδωτά υφάσματα που απλώνονται πάνω από κτίρια που έχουν ιστορική και αρχιτεκτονική αξία.

Συγκεκριμένα, ο ψηφιακός καλλιτέχνης παρουσιάζει το “Take Over”, μια σειρά από ψηφιακές εγκαταστάσεις τέχνης που θέτουν υπό αμφισβήτηση το τι είναι πραγματικό, προσθέτοντας υπερρεαλιστικά στοιχεία σχεδιασμού σε υπάρχοντα κτίρια. Μάλιστα, ο ταλαντούχος καλλιτέχνης αποκάλυψε το «Take Over» στη σελίδα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συνδυάζοντας τη φυσική και ψηφιακή σφαίρα για να προτείνει μια φρέσκια και ελεύθερη ερμηνεία των πιθανών αλληλεπιδράσεών τους.

To νέο project, το οποίο ξεπερνά τα γεωγραφικά όρια στο εικονικό επίπεδο, λαμβάνει χώρα σε μεγάλες διεθνείς πρωτεύουσες σε όλο τον κόσμο, όπως το Λονδίνο, τη Ρώμη, το Παρίσι, το Τόκιο και τη Νέα Υόρκη, ενώ συμπληρώνεται με κουρτίνες που ανεμίζουν, ροζ χαλιά και πλουμιστά υφάσματα. Το αποτέλεσμα; Ενα σκηνικό παραμυθένιο, θεία υφάσματα, στήσιμο αριστοτεχνικό.

Η ενσωμάτωση της ψηφιακής φαντασίας σε φυσικούς χώρους

Οπως αναφέρει το designboom, όταν ο Andrés Reisinger δημοσίευσε τα πολυάριθμα ψηφιακά έργα τέχνης στο Instagram, τα εισερχόμενα μηνύματά του κατακλύστηκαν από ερωτήματα σχετικά με διευθύνσεις και ώρες λειτουργίας της έκθεσης από followers που ήθελαν να τα επισκεφτούν. Σύμφωνα με τον ίδιο, το ενδιαφέρον του κοινού για την τέχνη και την τεχνολογική της εξερεύνηση υποδηλώνει ενδεχομένως ότι οι θεατές μπορεί να είναι έτοιμοι να βιώσουν μια νέα μορφή τέχνης με ψηφιακά μέσα.

Αλλωστε χρόνια τώρα ο Reisinger διαπερνά το έργο του με μια δελεαστική σύγχυση μεταξύ σωματικότητας και αφαίρεσης, που προέρχεται από την καλλιτεχνική του αμφισβήτηση σχετικά με το τι συνιστά ένα «πραγματικό» έργο τέχνης. Ο ψηφιακός καλλιτέχνης πιστεύει ότι οτιδήποτε διαμορφώνει μια εμπειρία είναι πραγματικό, ενώ αν βρίσκεται στην ψηφιακή σφαίρα είναι δευτερεύον.

Ο Reisinger επέλεξε σκόπιμα τις σελίδες του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως πλατφόρμα για να παρουσιάσει τη νέα του σειρά για τον ακριβή λόγο του εκδημοκρατισμού της τέχνης. Πιστεύει ότι ανεβάζοντας τις ροζ κουρτίνες και τα καλύμματα πάνω από τα κτίρια σε όλες τις μεγάλες πόλεις, κάνει τα έργα τέχνης του προσιτά σε ένα ευρύ κοινό.