Φάκελος: Βία κατά των γυναικών : 9+1 γυναίκες καταθέτουν την άποψη τους στο trikalaidees.gr
Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου
Η βία σε βάρος των γυναικών φαίνεται να έχει πάρει διαστάσεις τον τελευταίο χρόνο και παρατηρείται μια κορύφωση τους τελευταίους μήνες σε ότι αφορά την καταγραφή αυτών των περιστατικών.Φερόμενοι δράστες βρίσκονται πλέον στην Δικαιοσύνη και τα θύματα ξαναζούν τις στιγμές καρέ-καρέ. Αν δει κανείς τις καταγγελίες που έχουν γεμίσει τα αστυνομικά δελτία ο αριθμός προκαλεί σοκ. Αυτή είναι η μία ανάγνωση του φαινομένου, η άλλη είναι ότι επιτέλους ανοίγουν στόματα.
Σπάνε τα δεσμά και οδηγούν τους βίαιους νταήδες στις δικαστικές αίθουσες. Η κοινωνία αρχίζει και αλλάζει και αποκτά πρόσημο ισονομίας. Στο trikalaidees.gr γυναίκες από τους χώρους της δημοσιογραφίας και του Πολιτισμού στέλνουν το δικό τους ηχηρό μήνυμα για την κοινωνική στροφή που παρατηρείται τους τελευταίους μήνες.
Λίλιαν Τσουρλή, δημοσιογράφος ΑΝΤ1: Πλέον οι γυναίκες τολμούν και προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους και όχι να κρυφτούν
«Η ελληνική κοινωνία έχει αρχίσει να ωριμάζει πια και να αποδέχεται τις λέξεις βιασμός και κακοποίηση. Λέξεις που κάποτε προκαλούσαν αποτροπιασμό και ήταν «απαγορευμένες», που ακόμη και τα ίδια τα θύματα δεν τολμούσαν να ξεστομίσουν .Αυτό πλέον έχει αρχίσει και αλλάζει. Όλο και περισσότερες είναι οι οργανώσεις αλλά και οι απλοί άνθρωποι που αγκαλιάζουν και βοηθούν αυτά τα πλάσματα που έχουν ζήσει απίστευτα σκληρές καταστάσεις ακόμα και μπροστά στα παιδιά τους. Πλέον οι γυναίκες τολμούν και προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους και όχι να κρυφτούν, όπως κάποτε. Δε νομίζω ότι οι βιασμοί ψυχικοί και σωματικοί είναι περισσότεροι. Πάντα υπήρχαν απλά τώρα σπάσαμε τα ταμπού και τις προκαταλήψεις, άλλαξε το νομοθετικό πλαίσιο με τις ποινές να γίνονται σκληρές και όχι χάδι όπως ήταν κάποτε και καλώς ή κακώς άρχισαν να προβάλλονται όλες αυτές οι ειδήσεις. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν ψυχολόγοι που έχουν σπουδάσει πάνω στο αντικείμενο της κακοποίησης και βγαίνουν στα μέσα ενημέρωσης δίνοντας συμβουλές βοηθώντας με αυτό το τρόπο τα θύματα να βρουν τη δύναμη και να καταγγείλουν ότι έχουν υποστεί. Και κάτι ακόμη ,κάτι που μπορεί κατά καιρούς να στηλιτεύουμε αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση δρα ευεγργετικά. Το απρόσωπο της γειτονίας, ότι δηλαδή δεν γνωρίζουμε τον απέναντι μας ή τον διπλανό μας ,ειδικά στις πόλεις, λειτούργησε ευεργετικά ,όσο σκληρό και αν ακούγεται , βοήθησε ώστε να ανοίξουν στόματα χωρίς να φοβούνται ότι μπορεί να είναι δακτυλοδεικτούμενα τα θύματα».
Ζέτα Θεοδωρακοπούλου, δημοσιογράφος: Ο δρόμος που άνοιξε η Σοφία Μπεκατώρου, η χρυσή ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας, έγινε λεωφόρος και οι εξομολογήσεις γυναικών
«Υπήρχε ο φόβος. Φόβος για τα σχόλια, για τις επικρίσεις για τα «κουτσομπολιά» της κοινωνίας. Παλιότερα, ποια να μιλήσει για την κακοποίηση, για τον βιασμό της, με όλα τα σχόλια, «τα ήθελε κι αυτή», σαν καραμέλα να την σπιλώνουν. ‘Όλα με κλειστές πόρτες, όλα στο σκοτάδι, φόβος και ντροπή. Ο δρόμος που άνοιξε η Σοφία Μπεκατώρου, η χρυσή ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας, έγινε λεωφόρος και οι εξομολογήσεις γυναικών που έχουν νιώσει τον εξευτελισμό και την οδύνη διαδέχονται η μία την άλλη. Και η προτροπή, «μιλήστε» είναι πιο ηχηρή από ποτέ! Αθλήτριες, ηθοποιοί, γυναίκες όλου του κοινωνικού φάσματος ανοίγουν πλέον τα στόματα γιατί μόνο έτσι οι ανάλγητοι και άρρωστοι θα τιμωρηθούν και οι εν δυνάμει κακοποιητές θα σκεφτούν δύο και τρεις φορές πριν να ικανοποιήσουν τις άρρωστες ορέξεις τους. Ήταν η Γεωργία που μίλησε για τον βιασμό της στη Θεσσαλονίκη, ήταν το ανήλικο κορίτσι που κατήγγειλε τον ιερέα επίσης για βιασμό. Αυτό που κάποτε ήταν ντροπή και μίασμα, πλέον κινητοποιεί τις γυναίκες, ωθώντας τες να μιλούν με θάρρος για τις τρομερές εμπειρίες τους δίνοντας μάλιστα διευθύνσεις και ονόματα. Και η προτροπή, «μην σιωπάτε, μιλήστε» δείχνει πλέον να γιγαντώνεται και να επηρεάζει κάθε γυναίκα που ένιωσε την ταπείνωση και τον εξευτελισμό».
Ζωή Κρονάκη, δημοσιογράφος, παρουσιάστρια του mama-δες, ραδιοφωνική παραγωγός στο Easy97,2 & Founder www.all4mama.gr: Μόνο με την αλήθεια και το θάρρος μπορούμε θα φτιάξουμε ένα μέλλον καλύτερο
«Παλιότερα ο φόβος και ο κοινωνικός σκοταδισμός εγκλώβιζε τις γυναίκες στο να μιλήσουν και να εκφράσουν με θάρρος κακοποιητικές συμπεριφορές. Δυστυχώς ακόμα και σήμερα υπάρχουν παγιωμένες τραγικές αντιλήψεις του τύπου «Έλα μωρέ θα κούνησε κι αυτή την ουρά της». Όσο περισσότερες γυναίκες μιλούν τόσο περισσότερο θα μπει στο περιθώριο αυτή η μικρή, θέλω να πιστεύω ,μερίδα κόσμου που ασπάζεται την παραπάνω έκφραση. Κι έτσι οι γυναίκες που κακοποιούνται θα μιλούν γιατί δεν θα νιώθουν τον φόβο της έκθεσης και κατ’ επέκταση θα παίρνουν δύναμη από την οικογένεια τους και από την ίδια την κοινωνία. Μόνο με την αλήθεια και το θάρρος μπορούμε θα φτιάξουμε ένα μέλλον καλύτερο για εμάς και τα παιδιά μας».
Μελίνα Μακρή, τραγουδίστρια (και εδώ και λίγα 24ωρα μανούλα για πρώτη φορά- τη δήλωση μας την είχε κάνει λίγες μέρες πριν γεννήσει)
«Ας θυμόμαστε όλοι αυτό:
-Όπου δεν υπάρχει συναίνεση είναι βιασμός
-Όταν κατηγορούμε το θύμα, παίρνουμε το μέρος του θύτη.
-Δεν υπάρχει κατάλληλο timing για να μιλήσει ένα θύμα , παρά μόνο οπότε νιώσει έτοιμο εκείνο.
Είναι πολύ σημαντικό να στηρίζουμε όλοι το θάρρος του θύματος να καταγγείλει την κακοποίηση ,ώστε περισσότερες γυναίκες να βρουν την δύναμη για να μιλήσουν…
Ας εξαλείψουμε τον φόβο κ να φτιάξουμε ένα ασφαλές περιβάλλον για τις κακοποιημένες γυναίκες να εξομολογηθούν την τραυματική εμπειρία τους».
Ηρώ Μουκίου, ηθοποιός: Δυστυχώς πρόκειται για κυνήγι μαγισσών
«Θα μπορούσαμε όλες να βρεθούμε στη θέση της Γεωργίας. Είμαστε όλες Γεωργίες. Δυστυχώς πρόκειται για κυνήγι μαγισσών. Το αυτονόητο δεν είναι και αυταπόδεικτο. Πρέπει να αλλάξει ριζικά ο τρόπος που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας»
Αλίκη Κατσαβού, ηθοποιός: Να υπάρξουν γενναίες πολιτικές αποφάσεις και νομοθετήσεις, ώστε να γίνει πράξη η ευχή μας για μια καλύτερη κοινωνία
«Ο δρόμος για την πραγματική ισότητα των γυναικών είναι μακρύς. Την εποχή αυτή που ένας δημόσιος διάλογος άνοιξε στην κοινωνία για προβλήματα όπως η κακοποίηση των γυναικών και των παιδιών, οι εργασιακές ανισότητες και η ανάγκη στήριξης των μονογονεϊκών οικογενειών, ελπίζω να υπάρξουν γενναίες πολιτικές αποφάσεις και νομοθετήσεις, ώστε να γίνει πράξη η ευχή μας για μια καλύτερη κοινωνία».
Άννα Ζηρδέλη, δημοσιογράφος: Ο σεβασμός κερδίζεται, με πράξεις και δεν επιβάλλεται με τη βία
«Τον τελευταίο καιρό ακούμε σχεδόν καθημερινά για βίαιες συμπεριφορές σε βάρος γυναικών. Μια θλιβερή πραγματικότητα! Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ασκεί κακοποιητικές συμπεριφορές. Είναι ανήθικο και φυσικά άνανδρο.
Ταυτόχρονα είναι ένα καμπανάκι ηχηρό για την κοινωνία μας αλλά και για τους θεσμούς που θα πρέπει να επιδεικνύουν αντανακλαστικά και να προασπίζουν την κάθε περίπτωση και να επεμβαίνουν με αμεσότητα.
Βέβαια, πλέον ανοίγουν στόματα και οι ένοχοι, οι δράστες ή αν προτιμάτε οι φερόμενοι δράστες είναι αντιμέτωποι με τον Νόμο για τις βίαιες (και παραβατικές) συμπεριφορές τους.
Είναι μια εξέλιξη για την κοινωνία, να σπάει η κάθε σιωπή, γιατί κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να είναι σάκος του μποξ για κανέναν.
Ο σεβασμός κερδίζεται, με πράξεις και δεν επιβάλλεται με τη βία. Οι σωστοί άνδρες είναι αυτοί που την γυναίκα τους την θεωρούν ισάξια τους και την φροντίζουν».
Ελίζαμπεθ Ελέτσι, δημοσιογράφος: Μια νύχτα τρόμου
«Μια αποτρόπαια πράξη που πραγματικά έχει συγκλονίσει την κοινωνία μας!
Μια νύχτα τρόμου που ακόμα δεν μπορεί να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους…
Η «χιονοστιβάδα» αποκαλύψεων στην υπόθεση της καταγγελίας βιασμού από την 24χρονη Γεωργία απ’ την Θεσσαλονίκη, από το ανελέητο «πινγκ-πονγκ» μεταξύ των νεαρών φίλων είναι κάτι που πραγματικά με θλίβει και με κάνει να σκέφτομαι…Σε τι κοινωνία θα μεγαλώσουν τα παιδιά μου; Ποιες θα είναι οι παρέες του και πως μπορούν να προστατευθούν όταν ανάμεσα μας κυκλοφορούν αυτοί οι άνθρωποι;
Πραγματικά ακόμα ψάχνω απαντήσεις…»
Χαρά Αλτούνη, φοιτήτρια Γεωπονίας: Γιατί πρέπει να φοβάμαι να περπατάω μόνη μου τα βραδιά ;
«Ένα κράτος που υστερεί σε δομές υποστήριξης και προστασίας κακοποιημένων γυναικών .
Ένα κράτος που δεν έχει διαμορφώσει τον Ποινικό Κώδικα .
Ένα κράτος που δεν ενθαρρύνει τις γυναίκες να μιλήσουν .
Ζούμε σε ένα κράτος που δεν διαλύουμε τα κυκλώματα μαστροπείας , εμπορίας ναρκωτικών κ.ο.κ !
Δε χρειαζόμαστε δημόσιες τοποθετήσεις ! Χρειαζόμαστε πράξεις με ουσία.
Είμαι γυναίκα ! Γιατί πρέπει να φοβάμαι να περπατάω μόνη μου τα βραδιά ; Γιατί πρέπει να προσέχω τι θα φορέσω ; Γιατί πρέπει να σιωπώ , ώστε να μη προκαλέσω εκνευρισμό στο σύντροφο μου , μη τυχόν στη καλύτερη με ξυλοκοπήσει;
Γιατί πρέπει να σκέφτομαι , μήπως μου ρίξουν ουσίες στο ποτό μου όταν βγω και βρεθώ βιασμένη ;΄
Συμβαίνουν θλιβερά περιστατικά γύρω μας και σιωπούν όλοι …μέχρι να χτυπήσουν την πόρτα τους.
Η κοινωνία χρειάζεται μόρφωση και παιδεία .
Να μη μαθαίνουμε στα κορίτσια να προσέχουν , αλλά στα παιδιά να σέβονται τους συνανθρώπους τους. Να σέβονται τη ζωή τους και την ζωή των γύρω τους.
Σπάμε τη σιωπή . Καμία μόνη κανένας μόνος.
Δεν υπάρχει ανοχή».
