Αλεξάνδρα Κόσιβα Μαία : Θεμέλια υγείας και χαρισμάτων θέτουν στον άνθρωπο οι εννέα μήνες της ενδομήτριας ζωής

Για να αλλάξουμε ένα άτομο, πρέπει να το μεγαλώσουμε σωστά από την αρχή, διασφαλίζοντας ότι είναι πρώτα υγιές και δυνατό και στη συνέχεια βοηθώντας το να αναπτύξει αξίες, ιδανικά και έναν πνευματικό τρόπο ζωής. Αλλά πώς μπορούν οι γονείς να δημιουργήσουν τόσο υγιή, ισορροπημένα και υπέροχα παιδιά; Παιδιά που θα μεγαλώσουν σε άξιους ενήλικες; Πότε πρέπει να ξεκινήσουν την ανατροφή τους; – 9 μήνες πριν τη γέννηση… λέει ο Σωκράτης. Αυτή η ιδέα υποστηρίζεται επίσης από τη σύγχρονη επιστήμη, η οποία έχει επιβεβαιώσει την αρχαία σοφία χρησιμοποιώντας τις τρέχουσες μεθόδους. Μετά τη γέννηση, είναι πολύ αργά! Το παιδί που γεννιέται είναι ήδη 9 μηνών!

Είναι αλήθεια ότι κάθε νέος άνδρας και γυναίκα θέλει να μεγαλώσει παιδιά που είναι υγιή, έξυπνα και ταλαντούχα. Και κάθε έθνος θέλει αυτά τα παιδιά, που θα είναι οι μελλοντικοί πολίτες και το δυναμικό διαβίωσής του, να έχουν τις ικανότητες που θα βοηθήσουν τη χώρα να επιτύχει πολιτιστική και πνευματική ανάπτυξη, ανθρωπιστικές αξίες και ένα θεμέλιο ειρήνης και αρμονίας στη ζωή, μαζί με τη δική της ευημερία. ως στοιχεία του χαρακτήρα του.   Θεμέλια Υγείας και Χαρισμάτων θέτουν στον άνθρωπο οι εννέα μήνες της ενδομήτριας ζωής.

 Στους 9 μήνες της εγκυμοσύνης, από την σύλληψη έως την γέννηση, δομείται στα θεμέλιά του  ο άνθρωπος, στο σώμα, τον χαρακτήρα και τον ψυχισμό του.

 Και ποιος παρέχει αυτήν την πρώτη, πριν από την γέννηση: «προγεννητική αγωγή» στο παιδί;

Ποιός άλλος από τους γονείς του. Από την σύλληψή του έως την γέννησή του, εκείνοι και μόνον εκείνοι βρίσκονται σε άμεση επαφή μαζί του, και μάλιστα, κατά την εγκυμοσύνη, προπαντός η μητέρα. Μόνον εκείνοι μπορούν να προσφέρουν στο παιδί υγιή «υλικά», φυσικά, ψυχικά και πνευματικά για την αρμονική δόμηση του σωματικού οργανισμού του και του ψυχισμού του.

Βεβαίως, οι επαγγελματίες της Υγείας, μαίες, γυναικολόγοι παιδίατροι, και της Παιδείας έχουν να ενημερωθούν σ’αυτην την νέα παιδαγωγία, ώστε εκείνοι να προσφέρουν αυτή την σπουδαία γνώση στους μέλλοντες γονείς, οι οποίοι πρέπει να μάθουν ότι έχουν την ευθύνη της προγεννητικής αγωγής του παιδιού τους.

Ζώντας τη ζωή τους με έναν συγκεκριμένο τρόπο, μπορούν να βοηθήσουν στη δημιουργία του σωστού περιβάλλοντος για το νέο ον να μεγαλώσει υγιές και ισορροπημένο. Μπορούν να ενσωματώσουν σημαντικά μαθήματα στη μνήμη του παιδιού μέσω της προσεκτικής, ήρεμης και ευτυχισμένης ζωής του, διδάσκοντάς του πολύτιμες ιδιότητες που καθορίζουν έναν καλό άνθρωπο: σοφία, καλοσύνη, αγάπη, ανιδιοτέλεια, αλήθεια και δημιουργικότητα. Μπορούν επίσης να του δώσουν εργαλεία που θα τον βοηθήσουν να αναπτυχθεί τόσο ως παιδί όσο και ως ενήλικας χωρίς εμπόδια, όπως αυτοπειθαρχία, σκληρή δουλειά και έλλειψη κακών συνηθειών (όπως το κάπνισμα, η ανθυγιεινή διατροφή, το κουτσομπολιό ή η κακία). Εάν το παιδί είναι απαλλαγμένο από αρνητικές επιρροές όπως το άγχος, η θλίψη, το μίσος και η κακία – χαρακτηριστικά που σκοτεινιάζουν τη ζωή μας και συχνά ξεκινούν από αρνητικές εμπειρίες που αποθηκεύονται στη μνήμη του εμβρύου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της μητέρας – τότε το μονοπάτι της καλοσύνης και της συμπόνιας μπορεί να ξεδιπλωθεί. Κι αν ρωτήσετε τους ειδήμονες πώς και γιατί όλα αυτά δίνονται στο παιδί πριν από την γέννησή του, θα  σας απαντήσουν ότι: σ’αυτήν την περίοδο της αρχής της ζωής, τα βιώματα, οι σκέψεις και οι ψυχικές καταστάσεις της μητέρας εγκύου, που έχουν μια διάρκεια, αποτελούν χαράγματα (=εντυπώματα) στην νευρική κυτταρική μνήμη του εμβρύου, κι αυτά είναι βαθειά, ισχυρά, ως πρώτα και διαμορφώνουν τον χαρακτήρα του ως παιδιού και ως ενηλίκου. Τα κύτταρα έχουν μνήμη! Αν η μητέρα τρέφεται ακατάλληλα ή υπερβολικά, το παιδί, που καταπίνει γουλιές από το αμνιακό υγρό, εμποτισμένο με τις γεύσεις της διατροφής της, θα συνηθίσει και θα προτιμάει αργότερα τις ίδιες τροφές…

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις συναισθηματικές και νοητικές τροφές που η μητέρα μέσα από τον τρόπο της ζωής της εγγράφει μέσα του, ως συνήθειες ζωής… Κι ας μη μιλήσουμε για το κάπνισμα, καφεΐνη, οινόπνευμα  κλπ, για το γεγονός ότι τόσο συχνά το παιδί είναι ανεπιθύμητο, ή είναι ανεπιθύμητο το φύλο του… Πώς να ελευθερωθεί ένας άνθρωπος, πώς να επιτρέψει στην ψυχή του να ανθίσει, να αναστηθεί, αν τρέφει μέσα του τέτοιες πληγές; Μια ζωή αγωνίζεται με ψυχολόγους και θεραπευτές για να απαλλαγεί από την βαθειά μέσα του αίσθηση ότι δεν τον θέλουν, δεν τον αγαπούν, ή δεν τον αγάπησαν… Πώς να αγαπήσει τον εαυτόν του και τον συνάνθρωπο με τέτοιες  κρυφές πληγές;

Μέχρι περίπου το 1990, η βιολογία υποστήριζε την ιδέα ότι το DNA είχε πλήρη έλεγχο των χαρακτηριστικών, που συχνά ονομάζεται γενετική νομιμότητα. Σύμφωνα με αυτή την πεποίθηση, το DNA είναι ο «κύριος παράγοντας» ή η βασική επίδραση στα σωματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά ενός οργανισμού. Έτσι, τα κληρονομικά χαρακτηριστικά μεταβιβάζονται από τους γονείς στα παιδιά, καθορίζοντας πλήρως τα χαρακτηριστικά των απογόνων. Αυτές οι απόψεις υποβάθμισαν το ρόλο των γονέων, ιδιαίτερα των εγκύων, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης του παιδιού τους. Ωστόσο, αυτές οι πεποιθήσεις άλλαξαν εντελώς με την ανακάλυψη της Επιγενετικής.

Επιγενετική: η μελέτη του τρόπου με τον οποίο το περιβάλλον επηρεάζει την κυτταρική δραστηριότητα σε μοριακό επίπεδο, αποτελεί πλέον ένα από τα πιο ενεργά πεδία επιστημονικής έρευνας. Υποδηλώνει ότι το περιβάλλον τελικά διαμορφώνει τις σωματικές και πνευματικές ιδιότητες ενός ατόμου και όχι τα γονίδια.

Κατά τη διάρκεια των εννέα μηνών της εγκυμοσύνης, που είναι το πρώτο περιβάλλον για κάθε άνθρωπο, συμβαίνει σύλληψη. Αναφέρει ότι: Το περιβάλλον ελέγχει τελικά τη σωματική και ψυχοπνευματική ποιότητα του ατόμου, όχι τα γονίδια.

Κατά τη διάρκεια των εννέα μηνών της εγκυμοσύνης, που είναι το πρώτο περιβάλλον κάθε ανθρώπου, λαμβάνει χώρα ένας συνεχής και ισχυρός εμποτισμός του εμβρύου σε αυτό το φυσικο-ψυχικό περιβάλλον της μήτρας.

Ανάλογα με την ποιότητα, τα μηνύματα αυτού του πρώτου γονιδίου περιβάλλοντος μπορούν να μεταβληθούν. Εάν η μητέρα ζει θετικά και αρμονικά, οι θετικές ιδιότητες των γονιδίων θα εκφραστούν, δηλαδή θα ενεργοποιηθούν και οι αρνητικές θα παραμείνουν σιωπηλές. Το αντίθετο συμβαίνει όταν τα θετικά σε χαρισματικά πρότυπα γονιδίων δεν έχουν την ικανότητα να εκφραστούν, λόγω της αρνητικότητας των εμπειριών του μητρικού περιβάλλοντος, αλλά εκφράζονται οι αρνητικές ιδιότητες.

Η νευροεπιστήμη σήμερα δηλώνει επίσης ότι οι νοοτροπίες, οι ιδέες, τα συναισθήματα μεταδίδονται από τη μητέρα στο έμβρυο, μέσω των κατοπτρικών νευρώνων του, των κοινωνικών νευρώνων του ανθρώπου. Εάν επαλαμβάνονται εγγράφονται βαθειά ως στοιχεία του χαρακτήρα του. Πόσο μεγάλη είναι η ευθύνη των γονέων να μάθουν πόσα μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους, όπως υγεία, ζωτικότητα, δυναμισμό και αρετές καλοσύνης, αγάπης και σοφίας, αν τα εμποτίσουν με την αγάπη και τη θετική σκέψη τους στο προγεννητικό στάδιο της ζωής τους.

Ο καθηγητής βιολογίας και ερευνητής Bruce Lipton, τονίζοντας τη δύναμη που δίνει η σύγχρονη επιστήμη στους γονείς σε αυτό το πρώτο στάδιο της μητρότητας και της πατρότητας, λέει: «Οι μελλοντικοί γονείς είναι οι γενετικοί αρχιτέκτονες των παιδιών τους. Είναι επείγον να το μάθουν».

 Αλεξάνδρα Κόσιβα ,Μαία-Msc στη Κοινοτική Μαιευτική,Μέλος της Περιγεννητικής Εταιρείας