Αλέξης Καραούλης: Ο “επαγγελματίας” περιπτεράς της Πλατείας Κιτριλάκη

Πολλές φορές θα είχε ακούσει κανείς στο παρελθόν την ατάκα «άνοιξε ένα περίπτερο να σωθείς», με αναφορά στο εισόδημα που «αποκομίζουν» οι περιπτεράδες. Ακόμα και αν κάποτε ίσχυε εν μέρει η κατάσταση αυτή, πλέον όπως και όλη η αγορά έτσι και τα περίπτερα δεν ζουν αλλά απλά επιβιώνουν. Για να λειτουργήσει κανείς ένα περίπτερο θα πρέπει να έχει πολύ γερές αντοχές και ευρηματικότητα.

Αν και ίσως ακουστεί βαρύγδουπο θα πρέπει ο περιπτεράς να ξέρει από καλό μάρκετινγκ, καθώς αν δεν προσαρμοστεί θα «πεθάνει». Οι συνθήκες εργασίας δεν χρειάζονται κάποια ιδιαίτερη περιγραφή, καθώς αρκεί να δούμε ότι μιλάμε για ανθρώπους που πρέπει να κινηθούν, να εργαστούν μέσα σε λίγα τετραγωνικά εκατοστά, με ανύπαρκτες υποδομές υγιεινής και ουσιαστικού κλιματισμού ή θέρμανσης.

Στο θέμα της ασφάλειας η κατασκευή του περιπτέρου και η εγγύτητα του περιπτερά με τον κόσμο τον καθιστά ευάλωτο σε ληστείες και κάθε μορφής εγκληματικότητα. Σε τέτοιο βαθμό που πλέον οι ασφαλιστικές αποφεύγουν να τους ασφαλίζουν.

Αυτά και πολλά ακόμη αντιμετωπίζει ο Αλέξης Καραούλης και οι συνάδελφοι του στον θαυμαστό κόσμο των ΜΜΕ .Ο 58χρόνος Τρικαλινός από το 1990 βρίσκεται κλεισμένος σε 1,5τμ αφού ήταν το επάγγελμα που διάλεξε να κάνει νοικιάζοντας το συγκεκριμένο περίπτερο. Στην γωνία των οδών Βασιλέως Τσιτσάνη και Ιακωβάκη καθημερινά επί 28 συναπτά έτη ακολουθεί πιστά ένα παρατεταμένο εξαντλητικό ωράριο καλύπτοντας τις απαιτήσεις της πελατείας του, τόσο την ημέρα όσο και την νύχτα και όλα αυτά για κέρδη που του εξασφαλίζουν μόνο τα προς ευ ζην .

Ο μεγαλύτερος τζίρος στα περίπτερα γίνεται στα καπνικά αλλά από την στιγμή που σε αυτά αυξήθηκε η φορολογία και το λαθρεμπόριο που έχει πάρει ένα σοβαρό κομμάτι, οι περιπτεράδες υπέστησαν σοβαρή οικονομική ζημιά. Το κυρίαρχο βέβαια είναι η εξαιρετικά μεγάλη μείωση του εισοδήματος των καταναλωτών. Τα περιθώρια κέρδους είναι ούτως ή άλλως μικρά.

Εν κατακλείδι αυτό που μπορεί να πει κανείς είναι ότι συνυπολογίζοντας το «κέρδος» που μπορεί να έχει κανείς από ένα περίπτερο και τους κινδύνους και τις δυσκολίες, θα πρέπει μάλλον να δούμε με άλλο μάτι την υπόθεση περίπτερο και σίγουρα να σεβαστούμε ακόμα πιο πολύ τους εργαζόμενους σε αυτά. Στην εποχή μας είναι από τα πιο κακοπληρωμένα επαγγέλματα καθώς το τίμημα που πληρώνει ο περιπτεράς είναι βαρύτατο καθώς επί της ουσίας παύει να έχει προσωπική ζωή λόγω των ατελείωτων εργατοωρών.

CZ