Έλενα Ακρίτα: Εζησα 30 χρόνια στο σκοτάδι της κατάθλιψης»
Η Έλενα Ακρίτα σε μια σπάνια τηλεοπτική της εμφάνιση, μοιράστηκε με την Ελένη Μενεγάκη και τους τηλεθεατές της ανανεωμένης μεσημεριανής εκπομπής του Alpha μέρος της προσωπικής της μάχης με την κατάθλιψη, θέλοντας να δώσει το μήνυμα σε όλους που έρχονται αντιμέτωποι με την ασθένεια, πως δεν είναι μόνοι τους.
«Μπορώ να μιλήσω σε κάποια κάμερα; Επειδή αυτό είναι ένα θέμα το οποίο με καίει και με τσουρουφλίζει. Θέλω να πω το εξής και να πω το εξής και να το ακούσουμε όσο μπορούμε περισσότεροι. Και ήταν ένας από τους λόγους που ήρθα σήμερα σε αυτή την εκπομπή και θέλω να το εκμυστηρευτώ κι αυτό. Εμένα πέθανε ο πατέρας μου όταν ήμουν 10 χρονών και από τότε άρχισαν τα σπέρματα, οι σπόροι της κατάθλιψης, που εκδηλώθηκε γύρω στα 30 μου. Ταυτόχρονα δούλευα, έκανα τη ζωή μου, αλλά η κατάθλιψη υπήρχε πάντα. Έκανα πάρα πολλά χρόνια να την αντιμετωπίσω. Έζησα 30 χρόνια σχεδόν στο σκοτάδι αυτής της κατάθλιψης. Έζησα 30 χρόνια, και το λέω για όλους εσάς που είστε τώρα σπίτι και μας ακούτε ενδεχομένως, πιστεύοντας το «δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δε θέλω». Όχι. Υπάρχει δεν μπορώ. Ο άνθρωπος που έχει κατάθλιψη είναι πολύ βαθιά τα σκοτάδια του. Ο άνθρωπος που έχει κατάθλιψη δεν πηγαίνει από εδώ μέχρι το μπάνιο. Δεν μπορεί, όχι δεν θέλει. Σας παρακαλώ πολύ, όσοι έχετε και το κρύβετε δεν είστε μόνοι και δεν είστε οι μόνοι. Είμαστε πολλοί. Είμαστε δίπλα.
Παίρνω πάρα πολλά μηνύματα τώρα που κι εγώ, αυτό το μυστικό μου – γιατί ήταν μυστικό λες και είχα ένα στίγμα, ντρεπόμουν για αυτό – το έβγαλα και μίλησα προς τα έξω. Και θέλω να ξέρετε πως το να πάμε σε έναν ψυχίατρο και να ζητήσουμε τη βοήθεια του, ενδεχομένως και με μία φαρμακευτική αγωγή, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο με βοήθησε, πόσο μου άλλαξε τη ζωή. Ένα θα πω, ξυπνούσα το πρωί σήμερα και αφηρημένη όπως ήμουν στο μπάνιο έλεγα: «Επτά τραγούδια θα σου πω….». Και λέω Έλενα, εσύ τραγουδάς μόνη σου! Είχα να το ζήσω εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ζητήστε βοήθεια και να θυμάστε ότι είμαστε πάρα πολλοί σε αυτή τη σκοτεινή παρέα και όλοι μαζί προσπαθούμε να βγούμε προς τα έξω.»